ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 16 ΙΟΥΛΙΟΥ

Ἀριθμός 28

Κυριακή 16 Ἰουλίου 2017

ΤΩΝ  ΑΓ. ΠΑΤΕΡΩΝ

( Τίτ. γ΄ 8-15 )

Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀδελφοί μου, εἶναι ἀφιερωμένη στήν μνήμην τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία συνῆλθε στήν Χαλκηδόνα, τό ἔτος 451 μ.Χ. Ἡ ἁγία καί μεγάλη αὐτή Δ΄ Οἰκουμενική σύνοδος κατεδίκασε τήν αἵρεσιν τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ, καί διετύπωσε τήν ὀρθόδοξον διδασκαλίαν τῆς Πίστεώς μας περί τῶν δύο φύσεων τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅτι δηλαδή ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος.

Τό ἀποστολικόν ἀνάγνωσμα, τό ὁποῖον  ἀκούσαμε σήμερα, εἶναι ἕνα ἀπόσπασμα, ἕνα τμῆμα τῆς ἐπιστολῆς πού ἀπηύθυνε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πρός τόν μαθητήν του Τίτον, τόν ἐπίσκοπον Κρήτης καί συνεχιστήν του στό ἀποστολικόν ἔργον στήν Κρήτην.

Τί διδάσκει μεταξύ τῶν ἄλλων; Συνιστᾶ τήν ἀποφυγήν συζητήσεων γύρω ἀπό τά θέματα τῆς Πίστεως, καί ὑποδεικνύει τήν στάσιν τήν ὁποίαν ὀφείλομε νά τηροῦμε ἀπέναντι στούς αἱρετικούς. «Αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ…».

 Ὅμως, τί εἶναι αἵρεσις ϗ Εἶναι ἡ παραχάραξις τῆς ὑγιοῦς πίστεως καί ἡ νοθεία τῆς ὀρθῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας μας. Αἱρετικοί δέ, ἐκεῖνοι πού ἀρνοῦνται τήν ὀρθόδοξον πίστιν καί ἀκολουθοῦν πλανεμένη διδασκαλίαν, τήν ὁποίαν ἡ Ἐκκλησία κατεδίκασε καί ἀπέρριψε.

Ἀπό τά χρόνια τῶν ἀποστόλων μέχρι σήμερα, οἱ διάφοροι αἱρετικοί «λαλοῦντες διεστραμμένα» πολεμοῦν τήν ἀληθινήν πίστιν καί προσπαθοῦν, ὡς λύκοι μέ ἔνδυμα προβάτου, νά πλανήσουν, εἰ δυνατόν, καί τά ἐκλεκτά λογικά πρόβατα τῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ.

Ποιά ἡ στάσις μας ἀπέναντί τους; Νά ἀποφεύγωμεν τίς συζητήσεις, ἐάν μάλιστα δέν γνωρίζομεν καλῶς τά τῆς Πίστεώς μας. Νά μή δεχώμεθα τά ἔντυπά τους, ἀφοῦ περιέχουν τήν πλάνην τους, καί ὄχι τήν ὀρθήν καί γνησίαν διδασκαλίαν τῆς Πίστεώς μας. Νά προσευχώμεθα στόν Θεόν, ὥστε νά μετανοήσουν καί νά ἐπιστρέψουν στήν ποίμνην τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Ὅσον ἀφορᾶ δέ τούς ἑαυτούς μας, νά μελετᾶμε τήν Ἁγίαν Γραφήν καί νά ἐπικαλούμεθα τόν φωτισμόν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, γιά τήν ὀρθήν κατανόησιν τοῦ περιεχομένου της, νά μετέχωμεν τακτικά στήν κοινήν λατρείαν καί τά Ἱερά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, νά ἀκοῦμε καί νά ἐφαρμόζωμε τόν λόγον τοῦ Θεοῦ, νά δίνωμε μαρτυρίαν πίστεως μέ τήν σωστή  χριστιανική μας βιοτήν καί συμπεριφοράν.

Καί τό δεύτερον, τό ὁποῖον διδάσκει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Μανθανέτωσαν δέ καί οἱ ὑμέτεροι καλῶν ἔργων προΐστασθαι εἰς τάς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μή ὦσιν ἄκαρποι». Δηλαδή,  συμβουλεύει καί συνιστᾶ πρός τούς χριστιανούς ὅλων τῶν ἐποχῶν νά πρωτοστατοῦν σέ ἔργα καλά καί ὠφέλιμα στήν κοινωνίαν καί τούς ἀνθρώπους.

Ἀλήθεια, πῶς ἀξιοποιοῦμε-ξοδεύομε τόν χρόνον  μας,  καί πόσα καλά ἔργα καί ὠφέλιμα ἔχομε νά παρουσιάσωμεν ϗ Πόσοι ἀπό ἐμᾶς δέν ἀφιερώνομεν τόν ἐλεύθερον χρόνον μας στά ἔργα τῆς τηλεοράσεως, στό ΙΝΤΕRNET, στό FACEBOOK, στούς πολιτικούς καί τά κόμματα, στά τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως, στό Διεθνές νομισματικόν ταμεῖον, τήν Εὐρωζώνην καί τί ἄλλο;

Ἐρώτησις: Πόσον χρόνον ἀφιερώνομε γιά καλά καί  ἀγαθά ἔργα, ὅπως, γιά παράδειγμα, νά συντροφεύσωμε ἕνα μοναχικό ἄτομο στό σπίτι του, νά κάνωμε λίγη παρέα σ’ ἕναν ἄρρωστον στό νοσοκομεῖον, νά συμβουλεύσωμε καί νά νουθετήσωμε ἕνα παραστρατημένο, νά μιλήσωμε γιά τόν Χριστόν, τήν δύναμιν τῆς πίστεως σέ κάποιον ὁ ὁποῖος διψᾶ νά μάθῃ, νά δώσωμε μέ τήν πρᾶξιν μας λίγη χαράν σ’αὐτόν πού πονάει ψυχικά ϗ

Ἀδελφοί μου!

Θά πρέπῃ νά θεωρήσωμεν ΕΥΛΟΓΙΑΝ ἀπό τόν Θεόν τό γεγονός ὅτι εἴμεθα ὀρθόδοξοι χριστιανοί, μέλη τῆς μιᾶς, ἁγίας, καθολικῆς καί ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Καί τότε θά πρέπῃ στήν προσευχήν μας νά μή ξεχνᾶμε νά εὐχαριστοῦμε τόν Θεόν γι’ αὐτήν τήν πρός ἡμᾶς εὐλογίαν Του. Ἐπίσης, νά προσευχώμεθα γιά τούς αἱρετικούς, ὥστε νά ἐπιστρέψουν στήν ἀληθινήν πίστιν. Καί, τέλος, τόν χρόνον πού μᾶς χαρίζει ὁ Θεός νά τόν ἀξιοποιοῦμε  σέ ἔργα «καλά καί ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις», σέ ἔργα εὐάρεστα τῷ Θεῷ. ΑΜΗΝ.