«Τολμήσας...»

«Τολμήσας...»

Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου

*

Τό μέγα καί φοβερό γεγονός ἔχει συντελεστεῖ πάνω στό Γολγοθᾶ. Τά χέρια πού ἔδωσαν φῶς στούς τυφλούς, τά πόδια πού ὄργωσαν τή Γαλιλαία εἶναι καρφωμένα πάνω στό Σταυρό. Τά χείλη πού μίλησαν ὅπως κανείς μέχρι τώρα, σφραγίστηκαν ποτισμένα ἀπό «ὄξος μετά χολῆς μεμειγμένον». Ποιός θά βρεθεῖ ν’ἀποκαθηλώσει τό Πανάγιο Σῶμα καί νά τό ἐνταφιάσει, ἀνοίγοντας τό δρόμο γιά τή ζωηφόρο Ἀνάσταση;

Τότε ἐμφανίστηκε «Ἰωσήφ ὁ ἀπό Ἀριμαθαίας, εὐσχήμων βουλευτής» καί «τολμήσας εἰσῆλθε πρός Πιλάτον καί ᾐτήσατο τό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ».

Ναί, χρειαζόταν τόλμη γιά ν’ἀψηφίσει τή στρατιωτική ἰσχύ τῶν Ρωμαίων.

Ναί, χρειαζόταν τόλμη γιά νά κλείσει τ’αὐτιά του στίς ἰαχές τοῦ ὄχλου.

Χρειαζόταν τόλμη γιά νά ἀδιαφορήσει γιά τίς ἀποδοκιμασίες τῶν βουλευτῶν τοῦ Συνεδρίου, οἱ ὁποῖοι οὔρλιαζαν κατά τοῦ Χριστοῦ.

Χρειαζόταν τόλμη γιά νά μήν ὑπακούσει στίς διαταγές τοῦ Ἀρχιερέως Καϊάφα, ὁ ὁποῖος λυσσομανοῦσε στό ἄκουσμα τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεανθρώπου.

Χρειαζόταν τόλμη γιά νά ὁμολογήσει ὡς Κύριο καί Θεό του Ἐκεῖνον πού ἄλλοι ἀρνήθηκαν.

Σήμερα ὁ Ἐσταυρωμένος μπροστά στό Ἱερό θυσιαστήριο μᾶς καλεῖ, μᾶς περιμένει νά γευθοῦμε τό Δεῖπνο τῆς Βασιλείας Του.

Χρειάζεται τόλμη νά ὁμολογήσουμε τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό ὡς Σωτῆρα καί Θεό μας.

Χρειάζεται τόλμη νά Τόν ὁμολογήσουμε μπροστά στά μάτια μιᾶς ἀνθρωπότητας πού ἔχοντας χάσει τό στίγμα της ἀγωνίζεται χωρίς σωσίβιο στήν τρικυμία τῆς πεπλανημένης ἐποχῆς μας.

Χρειάζεται τόλμη νά βάλουμε τόν Μόνον Ἀγαθόν πάνω ἀπ’ὅλους τους συγγενεῖς καί τούς φίλους μας καί νά πολιτευτοῦμε κατά τίς ἐντολές Του.

Χρειάζεται τόλμη ν’ἀρνηθοῦμε ἐφήμερες δόξες καί ἀξιώματα πού ἀπαιτοῦν σάν ἀντάλλαγμα τήν ἀπομάκρυνσή μας ἀπό Ἐκεῖνον.

Χρειάζεται τόλμη νά θυσιάσουμε τή ζωή μας, γιά νά κερδίσουμε τή Ζ ω ή.

Χρειάζεται τόλμη ν’ ἀγαπήσουμε τούς ἐχθρούς μας, νά ἐλεήσουμε τούς ἀδικοῦντας μας, νά εὐεργετήσουμε τούς κακοποιοῦντας μας.

Χρειάζεται τόλμη νά δυσανασχετίσουμε κάποιους πού ἔχουμε ἀνάγκη, γιά νά εὐαρεστήσουμε τό Θεό.

Χρειάζεται τόλμη ν’ άποβάλλουμε τό διάτρητο χιτῶνα τῆς ὑποκρισίας καί νά ὁμολογήσουμε μπροστά στό Θεό, κατά τό Μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως, τά ἁμαρτήματά μας γιά τά ὁποῖα θά πρέπει νά μετανοήσουμε.

Χρειάζεται τόλμη γιά νά ὑποτάξουμε τά σωματικά καί ψυχικά μας πάθη.

Χρειάζεται τόλμη γιά νά ἐνδυθοῦμε «χιτῶνα φωτεινόν», ὥστε νά γίνουμε σκεύη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Χρειάζεται τόλμη γιά νά ἀποστραφοῦμε τούς δυνατούς τῆς γῆς καί νά ἐλευθερωθοῦμε ὑποτασσόμενοι στόν Παντοδύναμο Θεό.

Χρειάζεται γιά ὅλα αὐτά ἡ τόλμη πού μᾶς παρέχει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὅταν Τοῦ τή ζητήσουμε μέ θερμή προσευχή.

Τότε καθένας μας «τολμήσας» θά ζητήσει τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. ΑΜΗΝ.