ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ 2017

Ἀριθμός 23

Κυριακή 11 Ἰουνίου 2017

ΤΩΝ  ΑΓΙΩΝ  ΠΑΝΤΩΝ

( Ἑβρ.ια΄33-ιβ΄2 )

Κυριακή τῶν Ἁγίων πάντων, σήμερα, ἀδελφοί μου.  Δηλαδή, ἡ σημερινή ἡμέρα εἶναι ἀφιερωμένη σέ ὅλους τούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἑορτάζομεν ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἐνίκησαν τόν ἑαυτόν τους, τά πάθη τους, τίς ἀδυναμίες τους, ἐνίκησαν «τόν παλαιόν ἄνθρωπον τόν φθειρόμενον κατά τάς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης», ὅπως χαρακτηριστικά ἀναφέρεται σέ μία εὐχή τοῦ Ἱεροῦ Μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος. Ἀκόμα, ἐνίκησαν τούς πειρασμούς, «τόν ἀντικείμενον εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν διάβολον». Μέ τόν καθημερινόν τους ἀγῶνα, μέ τήν ἁγίαν τους ζωήν καί ἑλκύοντες τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ, κατέστησαν τό σῶμα τους Ναόν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἐνεδύθησαν τόν θώρακα τῆς πίστεως εἰς τόν ἕνα καί ἀληθινόν Θεόν, ὅπου ἐξωστρακίζοντο «τά πεπυρωμένα βέλη τοῦ πονηροῦ». Πλασμένοι καί αὐτοί ὡς ἄνθρωποι «κατ’εἰκόνα Θεοῦ», διεξήγαγον τόν καλόν ἀγῶνα, ἀκολουθοῦντες τήν προτροπήν, τό παράγγελμα τοῦ Χριστοῦ «τέλειοι γίνεσθε» καί «ἅγιοι γίνεσθε», καί ἔφθασαν εἰς τό «καθ’ ὁμοίωσιν Θεοῦ». Ἔλαβαν τόν στέφανον τῆς ἁγιότητος, τό φωτοστέφανον τό ὁποῖον βλέπομε νά κοσμῇ τήν ἁγίαν τους μορφήν. Αὐτοί ὅλοι, οἱ Ἅγιοι Πάντες, στούς ὁποίους εἶναι ἀφιερωμένη ἡ σημερινή Κυριακή, ἀποτελοῦν τήν ἐν οὐρανοῖς, τήν θριαμβεύουσαν Ἐκκλησίαν.

Καί, βεβαίως, δέν εἶναι τυχαῖο τό γεγονός ὅτι οἱ θειότατοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὥρισαν νά ἑορτάζωμεν τήν μνήμην τῶν Ἁγίων Πάντων σήμερα, δηλαδή τήν πρώτην Κυριακή μετά τήν Πεντηκοστήν. Ἡ Ἐκκλησία μας θέλει κατ’αὐτόν τόν τρόπον νά τονίσῃ καί νά ὑπογραμμίσῃ, ὅτι τό Ἅγιον Πνεῦμα, τό ὁποῖον ἐπεφοίτησε ἐπί τούς Ἀποστόλους, ἐξακολουθεῖ νά κατοικῇ καί νά ἐνεργῇ μέσα στήν Ἐκκλησίαν. Εἶναι «…φῶς καί ζωή, καί ζῶσα πηγή νοερά. Πνεῦμα σοφίας, Πνεῦμα συνέσεως· ἀγαθόν, εὐθές, νοερόν, ἡγεμονεῦον, καθαῖρον τά πταίσματα. Θεός καί θεοποιοῦν· πῦρ, ἐκ πυρός προϊόν, λαλοῦν, ἐνεργοῦν, διαιροῦν τά χαρίσματα· δι’ οὗ Προφῆται ἅπαντες, καί Θεοῦ Ἀπόστολοι, μετά Μαρτύρων ἐστέφθησαν», ὅπως ψάλλομεν τήν Κυριακήν τῆς Πεντησκοστῆς. Ζωογονεῖ τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ καί τό πλήρωμά Της καί ἀναδεικνύει πάντοτε Ἁγίους. Καί δέν ἔχομε, παρά νά θυμηθοῦμε στίς ἡμέρες μας τόν Ἅγιον Νεκτάριον, τόν Ἅγιον Ἐφραίμ, τόν Ἅγιον Ἄνθιμον, τόν Ἅγιον Παΐσιον κ. ἄ.

Ἐάν δέ, μείνομε στούς Μάρτυρας τῆς Ἐκκλησίας μας, θά πρέπῃ νά ποῦμε πώς τό Ἅγιον Πνεῦμα εἶναι ἐκείνη ἡ δύναμις, ἡ ὁποία τούς ἐνεψύχωσε καί ἐνεδυνάμωσε καί, ὁδηγηθέντες στά βασανιστήρια, προετίμησαν τόν στέφανον τοῦ μαρτυρίου, παρά νά ἀρνηθοῦν τόν Χριστόν καί νά κερδίσουν τήν ἐπίγειον ζωήν, ἀξιώματα καί τί ἄλλο. Ἐπότισαν μέ τό αἷμα τους τό δένδρον τῆς Πίστεως. Αὐτοί, οἱ Μάρτυρες τῆς Πίστεώς μας, ὅπως ἀκούσαμε στό ἀποστολικόν ἀνάγνωσμα, «ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν (ἐπριονίσθησαν), ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι…» (Ἑβρ.ια΄37). Κάποιοι ἄλλοι, οἱ Ὅσιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, ἔζησαν «ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καί ὄρεσι καί σπηλαίοις καί ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς» (Ἑβρ.ια΄38). Αὐτοί, οἱ Ὅσιοι, ἐσήκωσαν τόν σταυρόν τῆς ἀσκήσεως.

Ὅλο αὐτό τό νέφος τῶν Ἁγίων, Ἀπόστολοι, Ἱεράρχαι, Ὅσιοι, Μάρτυρες, Ὁμολογηταί, γιά μᾶς εἶναι, πρέπει νά εἶναι πηγή ἐμπνεύσεως στόν ἀγῶνα ὁμολογίας πίστεως καί ἑδραιώσεως τῆς Ἐκκλησίας.

Σήμερα ὁ Θεός τί ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς; Ὁμολογίαν πίστεως. Εἶναι χαρακτηριστικό τό εὐαγγελικόν ἀνάγνωσμα πού ἀκούσαμε: «Πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ὅστις δ’ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτόν κἀγώ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς » ( Ματθ.ι’32).

Ἐάν. λοιπόν, θέλομεν νά εἴμεθα Ὁμολογηταί τῆς εἰς Χριστόν πίστεως, πῶς μποροῦμε νά δεχθοῦμε, νά υἱοθετήσωμεν τήν ὑποχρεωτικήν τέλεσιν τοῦ πολιτικοῦ γάμου, τό σύμφωνον συμβιώσεως, τήν ἀποκαθήλωσιν τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων ἀπό τά Σχολεῖα, τά δικαστήρια καί ἄλλα δημόσια κτίρια, τήν κατάργησιν τῆς προσευχῆς στά Σχολεῖα, τήν ἀφαίρεσιν ἀπό τόν κοντόν τῆς ἑλληνικῆς σημαίας τοῦ σταυροῦ, πού εἶναι τό σύμβολον τῆς πίστεώς μα;

Ἀδελφοί μου!

Οἱ Ἅγιοι Πάντες, τούς ὁποίους ἐγκωμιάζομεν σήμερα, εἶναι ὁ ἀνεκτίμητος καί πολύτιμος θησαυρός μας.  Καθώς σήμερα τούς θυμόμαστε ὅλους μαζί, ἄς πάρωμε θάρρος καί δύναμιν, ἄς ἐμπνευσθοῦμε ἀπό τό παράδειγμά τους, ἀπό τήν ζωήν τους, ὥστε, φωτιζόμενοι καί ἐνδυναμούμενοι καί ἐμεῖς ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά ἐξακολουθοῦμε νά κρατᾶμε ψηλά τήν σημαίαν τῶν χριστιανικῶν ἰδανικῶν καί ἀξιῶν, τήν σημαίαν τῆς Πίστεώς μας. ΑΜΗΝ.