ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018

Ἀριθμός 23

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. στ΄ 22-33)

17 Ἰουνίου 2018

«Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε• οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος;» (Ματθ.στ΄ 25)

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ, Χριστιανοί μου, εἶναι ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ἐπὶ τοῦ Ὄρους Ὁμιλία τοῦ Κυρίου μας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ, ἀπὸ μόνη της, ἕνα ἐγχειρίδιο χριστιανικῆς ἠθικῆς, ἀφοῦ, στὰ θέματα, ποὺ διαπραγματεύεται, δίδει τὶς κατάλληλες κατευθύνσεις, τοὺς σωστοὺς δρόμους. ποὺ ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο στὴν ἕνωσή του μὲ τὸ Θεό.

Στὴν ἀρχὴ τοῦ σημερινοῦ ἀποσπάσματος, μιλᾶ γιὰ τὸ λυχνάρι τοῦ σώματος τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ποὺ εἶναι τὸ μάτι του. Ὁ Χριστὸς, μᾶς λέει ὅτι, ὅταν τὸ μάτι τοῦ ἀνθρώπου εἶναι φωτεινό, τότε καὶ ὅλο τὸ σῶμα θὰ καταστεῖ φωτεινό. Ἐνῶ, ἀντίθετα, ἡ πονηριὰ, ποὺ μπορεῖ νὰ ἔχει τὸ μάτι, ποὺ προσκολλᾶται στὰ ἁμαρτωλὰ πράγματα, θὰ ἐπιφέρει τὸ πνευματικὸ σκότος σὲ ὅλο τὸ εἶναι τοῦ ἀνθρώπου. Ἐάν, ἑπομένως, ὁ νοῦς µας σκοτισθεῖ ἀπὸ τὴν προσκόλληση στὴν ὕλη, σὲ πόσο σκοτάδι θὰ βυθισθεῖ ἢ ψυχὴ µἄς;

Στὴ συνέχεια, ὁ Χριστὸς μας, στὸ σημερινὸ ἱερό εὐαγγέλιο μιλᾶ γιὰ τὴ μέριμνα, ποὺ ἐπιδεικνύει ὁ ἄνθρωπος στὴν καθημερινότητά του, ποὺ, πολλὲς φορὲς τοῦ προκαλεὶ ἕνα μεγάλο ἄγχος. Μὴ φροντίζετε, μᾶς συμβουλεύει ὁ Κύριος, μὲ ἀγωνία καὶ στενοχώρια, γιὰ τὴ ζωή σας, τί θὰ φᾶτε καὶ τί θὰ πιεῖτε καὶ τί θὰ φορέσετε. Δὲν ἀξίζει ἡ ζωὴ περισσότερο ἀπὸ τὴν τροφή, καὶ τὸ σῶμα πιὸ πολὺ ἀπὸ τὸ ἔνδυμα; Ὁ Θεὸς, ποὺ σᾶς ἔδωσε αὐτὰ τὰ ἀνώτερα, θὰ σᾶς δώσει καὶ τὰ κατώτερα.

Κοιτάξτε τὰ πουλιὰ, ποὺ πετοῦν στὸν ἀέρα. Οὔτε σπέρνουν, οὔτε θερίζουν, οὔτε μαζεύουν τροφὲς σὲ ἀποθῆκες. Κι ὅμως, ὁ ἐπουράνιος Πατέρας σᾶς τὰ τρέφει. Ἐσεῖς δὲν ἀξίζετε πολὺ περισσότερο ἀπὸ αὐτά; Ἄλλωστε, ποιὸς ἀπὸ σᾶς μπορεῖ νὰ προσθέσει στὸ ἀνάστημά του ἕναν πήχη; Κανένας. Ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ ντύσιμό σας, γιατί ἀγωνιᾶτε; Παρατηρῆστε τὰ ἀγριολούλουδα, ποὺ φυτρώνουν μόνα τους στοὺς ἀγροὺς, κι ὅμως οὔτε ὁ σοφὸς Σολομών, μὲ ὅλη τὴ βασιλική του μεγαλοπρέπεια, δὲν ντύθηκε μὲ ἔνδυμα τόσο ὡραῖο, ὅπως ἕνα ἀπὸ τὰ ἀγριολούλουδα αὐτά. Κι ἂν ὁ Θεὸς ντύνει µἐ τόση μεγαλοπρέπεια τὰ ἀγριόχορτα, ποὺ σήμερα ὑπάρχουν καὶ αὔριο ρίχνονται στὴ φωτιά, δὲ θὰ φροντίσει πολὺ περισσότερο γιὰ σᾶς; Μὴν κυριευθεῖτε λοιπὸν ἀπὸ ἀγωνιώδη φροντίδα λέγοντας, τί θὰ φᾶμε, τί θὰ πιοῦμε καὶ τί θὰ ντυθοῦμε. Διότι, γιὰ ὅλα αὐτὰ ἀγωνιοῦν ὅσοι δὲν ἐμπιστεύονται τὴ ζωή τους στὸν Θεό. Ἄλλωστε, ὁ Πατέρας σας γνωρίζει τί ἔχετε ἀνάγκη καὶ θὰ σᾶς τὸ δώσει. Γι’ αὐτὸ, πάνω ἀπὸ ὅλα, νὰ ζητᾶτε τὰ πνευματικὰ ἀγαθὰ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Καὶ τότε θὰ σᾶς δοθοῦν καὶ ὅλα τὸ ἐπίγεια.

Ἡ ἐμπιστοσύνη στὸ Θεὸ δὲ σημαίνει ἀδιαφορία τοῦ ἀνθρώπου, γιὰ τὰ βιοτικά. Τὸ «μὴ μεριμνᾶτε» τοῦ Χριστοῦ δὲ σημαίνει «μὴ ἐργάζεσθε». Ὁ Κύριος δὲ συνηγορεῖ σὲ μία παθητικότητα ἀπέναντι στὴ ζωή. Δὲν περιφρονεῖ τὴ σοβαρὴ καὶ ἐπίπονη ἐργασία. Μὲ ἄλλη ἀφορμή, τὴν παραβολὴ τῶν ταλάντων, καταδικάζει τὴν τεμπελιά. Ἐκεῖνο, πού θέλει νὰ χτυπήσει ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ ἀγωνιώδης μέριμνα, ποὺ ταλαιπωρεῖ τὴν ἀνθρώπινη ψυχή.

Ὁ Χριστὸς μᾶς συμβουλεύει νὰ ἔχουμε μία δυναμικὴ καὶ ὑπεύθυνη τοποθέτηση μέσα στὴ ζωή, τονίζοντας. ὅτι πρὶν ἀπὸ ὅλα εἶναι ἡ «βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ», ἡ νέα πραγματικότητα, ποὺ ἐγκαινίασε Ἐκεῖνος, μὲ τὴ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο Του. Σὲ παλαιότερες ἐποχές, στὴν καθημερινὴ ἐπικοινωνία τῶν ἀνθρώπων, ἄκουγε κανεὶς τὸ «ἔχει ὁ Θεός». Αὐτὸ, δηλώνει, τὴν ἐμπιστοσύνη, ποὺ ἔχει ὁ ἄνθρωπος στὴν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Αὐτὴ, τὴν ἐμπιστοσύνη, χρειάζεται νὰ ἀποκτήσουμε σήμερα.

Ζοῦμε σὲ μία ἐποχὴ μέριμνας, ἀγωνίας καὶ φόβου. Προσανατολίσαμε τὴ ζωή μας στὸ φαγητό, στὰ ὑλικὰ ἀγαθά, στὸ πῶς θὰ φανοῦμε «πιὸ ὡραῖοι» στοὺς ἄλλους. Ξεχάσαμε, ποιὲς εἶναι οἱ προτεραιότητες τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, ὅπως μᾶς τὸ ὑποδεικνύει καὶ τὸ ἀπαιτεῖ ἡ σωστὴ καὶ ζωντανὴ σχέση καὶ κοινωνία μας μὲ τὸ Θεό. Ὑποκαταστήσαμε τὴν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ μὲ τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ καὶ τὴν πρόσκαιρη ὀμορφιά μας, μὲ ἀποτέλεσμα, ὁ κόσμος τοῦτος, νὰ μᾶς ἔχει κυριεύσει. Καὶ ἡ ἀγωνία μᾶς ἔγκειται στὴν ἐπιβίωση καὶ τὴν αὐτάρκειά μας, ὄχι στὴν κοινωνία μὲ τὸν Θεὸ καὶ τὸ συνάνθρωπό μας.

Χριστιανοί μου,

Ἡ ἀλλαγὴ μπορεῖ νὰ ἔρθει στὴν καρδιὰ τοῦ καθενός, ἀκόμη κι ἂν ὁ κόσμος θὰ παραμείνει στὴ θεοποίηση τῶν δικῶν του δυνάμεων. Καὶ ὅποιος ἀλλάζει ἐντός του, ἐμπιστευόμενος τὴ ζωή του στὴν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, σὲ τίποτε δὲν θὰ ὑστερήσει. Ἔτσι, λοιπόν, ἂς προχωρήσουμε στὴ ζωή μας.Γένοιτο!