ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 14 ΙΟΥΛΙΟΥ

Ἀριθμός 27

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓ. ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

14 Ἰουλίου 2019

(Τίτ.γ΄8-15)

«αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ  δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ»(Τίτ.γ ,10)

    Ἡ Ἐκκλησία μας δὲν εἶναι κοινωνία Ἀγγέλων, εἶναι κοινωνία ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων, τοὺς ὁποίους ἡ Ἐκκλησία ἁγιάζει καὶ τοὺς εἰσάγει στὴν αἰωνιότητα. Γι’ αὐτὸ καὶ τὴν Κυριακὴ αὐτὴ ἡ Ἐκκλησία μᾶς παρουσιάζει 630 μορφὲς Ἁγίων. Τῶν Πατέρων τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία συνῆλθε στὴν Καρχηδόνα.

Γιατί συνῆλθε ἡ Σύνοδος αὐτή;

Διότι εἶχε νὰ ἀντιμετωπίσει προβλήματα. Πάντοτε ἡ Ἐκκλησία εἶχε τὰ προβλήματά της καὶ πάντοτε τὰ ἀντιμετώπιζε μὲ ἀγάπη, στοργὴ καὶ ἐνδιαφέρον. Ἡ Ἐκκλησία βλέπει ὅλα της τὰ παιδιά. Καὶ τὰ παιδιὰ αὐτὰ ποὺ ἁμαρτάνουν τὰ ἀγκαλιάζει, δὲν τὰ λιθοβολεῖ, δὲν τὰ ἀφορίζει, δὲν τὰ πετάει. Ἀλλὰ μὲ στοργὴ καὶ ἐνδιαφέρον τούς προσφέρει ὅ,τι εἶναι δυνατὸν γιὰ νὰ σταθοῦν ὄρθια, νὰ κρατηθοῦν στὴν πίστη, νὰ ἀγωνισθοῦν, νὰ λύσουν τὰ προβλήματά τους καὶ νὰ ἐπιτύχουν τὸν ἁγιασμὸ καὶ τὴν σωτηρία.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Τίτον ἐπιστολή, μᾶς εἶπε «αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ».Αἱρετικὸς εἶναι αὐτὸς πού  ἀντιτάσσεται  στὸ Ὀρθόδοξο δόγμα τῆς Ἐκκλησία. Κάποτε ἕνας φημισμένος Ἅγιος, ὁ ἀββᾶς Ἀγάθων, δέχθηκε μία ἐπίσκεψη. Κάποιοι ἄνθρωποι τὸν πλησίασαν καὶ τὸν ρώτησαν: «Ἐσὺ εἶσαι ὁ ἀββᾶς Ἀγάθων, ὁ ὑπερήφανος, ὁ ψεύτης, ὁ παλιάνθρωπος, ὁ ἀπατεώνας;». Ναί! (Σὲ ὅλα ἀπαντοῦσε θετικά). «Ἐσὺ εἶσαι ὁ ἀββᾶς Ἀγάθων ὁ αἱρετικός;». Ὕψωσε τότε τὴν φωνή του, διαμαρτυρήθηκε, ἕνωσε τὰ τρία του δάκτυλα καὶ εἶπε: «Ὄχι, ἁμαρτωλὸς εἶμαι, αἱρετικὸς δὲν εἶμαι».

Οἱ  630 Θεοφόροι Πατέρες πού συνῆλθαν στὴν Δ΄ ἐν Χαλκηδόνι Σύνοδο, ἀντιμετώπισαν ἕναν αἱρετικό, τὸν Εὐτυχῆ.Αὐτὸς ἔλεγε, μὲ ἁπλὰ λόγια, ὅτι ἀπὸ τὴν ὥρα πού ὁ Χριστὸς ἐνηνθρώπησε, ἀπερρόφησε τὴν ἀνθρώπινη φύση καὶ ἦταν μόνο Θεὸς χωρὶς νὰ εἶναι ἄνθρωπος. Ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία μας ἐδογμάτισε καὶ εἶπε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος ἄνθρωπος.

Δὲν μπορεῖ ἕνας νὰ ἀποφασίζει γιὰ τέτοια μεγάλα θέματα. Κανένας δὲν εἶναι ἀλάθητος. Τὸ ἀλάθητον τὸ ἔχουν μόνο οἱ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι καὶ κανένας ἄλλος. Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον λαλεῖ ἐν Οἰκουμενικαῖς Συνόδοις καὶ οἱ ἀποφάσεις, ὅταν γίνονται ἀποδεκτὲς καὶ ἀπὸ τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, ἔχουν κύρος καὶ δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ τὶς κλονίσει.

Ἔτσι οἱ ἀποφάσεις τῶν ἑπτὰ Οἰκουμενικῶν Συνόδων θωράκισαν τὸ πιστεύω τῶν Χριστιανῶν καὶ σήμερα ἔχουμε σαφῆ τὴν πίστη μας, καθαρή, ἁγνή, ἀνόθευτο, ὅπως τὴν κήρυξαν οἱ Ἀπόστολοι, τὴν παρέλαβαν οἱ Πατέρες καὶ τὴν διασφαλίζει μέχρι σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας.

Καὶ σήμερα ὑπάρχει ἕνα πλῆθος αἱρέσεων, ποὺ διαιρεῖ τὸν λαό μας. Ἕνα ἔθνος ποὺ διασπᾶται ἀπὸ αἱρέσεις, χάνει τὴν ἑνότητά του. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι αὐτὴ ποὺ ἑνώνει τὸν λαό μας. Ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ οἱ ἐθνοκάπηλοι, οἱ πατριδοκάπηλοι, οἱ ὁποῖοι λένε ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς ἔβλαψε τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ θέλουν καὶ ζητοῦν ὁ Χριστιανισμὸς νὰ μπεῖ στὸ περιθώριο καὶ ἡ εἰδωλολατρία νὰ βγεῖ μέσα ἀπὸ τὴν σαπίλα καὶ τὴν βρωμιὰ καὶ νὰ ἀναβιώσει.

Καὶ ἐμεῖς κοιμόμαστε καὶ ἐφησυχάζουμε. Καὶ τοὺς δεχόμαστε ὅλους αὐτοὺς χωρὶς νὰ διαμαρτυρόμαστε, χωρὶς νὰ ὑψώνουμε τὸ ἀνάστημά μας, χωρὶς νὰ ἔχουμε μία δυναμικὴ παρουσία. Νὰ ποῦμε πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις, πρὸς ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἐραστὲς τῆς εἰδωλολατρίας, τοὺς αἱρετικούς, πὼς ἐδῶ εἶναι Ἑλλάς, τόπος Ἁγίων, ἐδῶ μαρτύρησαν ἅγιοι ἄνθρωποι καὶ ἔχυσαν τὸ αἷμα τους γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ὀρθόδοξο ἔθνος, εἶναι ὀρθόδοξο γένος καὶ θὰ μείνει πιστὸ στὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὸν Ἑλληνισμὸ ὁ ὁποῖος συζεύχθηκε μὲ τὸν Χριστιανισμὸ καὶ ἔγινε ὁ φορέας, ἡ ἅμαξα, μὲ τὴν ὁποία μεταφέρθηκε στὴν Εὐρώπη καὶ στὸν κόσμο ὁλόκληρο. 

Βρισκόμαστε σὲ δύσκολες μέρες. Γι’ αὐτὸ ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ ὀφείλουμε νὰ εἴμαστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. Ἔτσι μᾶς εἶπε ὁ Κύριός μας, «Ὑμεῖς ἐστὲ τὸ φῶς τοῦ κόσμου». Καὶ ὅπως οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἦταν τὰ ἀστέρια πού  φώτιζαν καὶ φωτίζουν καὶ σελαγίζουν στὸ νοητὸ στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας μας διὰ μέσου τῶν αἰώνων, ἔτσι κι ἐμεῖς οἱ Χριστιανοὶ εἴμαστε τὰ φῶτα. Νὰ παίρνουμε τὸ φῶς ἀπὸ τὸν Ἥλιο Χριστὸ καὶ νὰ φωτίζουμε τὰ σκοτάδια τῆς εἰδωλολατρίας καὶ τῶν αἱρέσεων. Νὰ κρατοῦμε ὀρθὰ στὰ χέρια μας τὴν δάδα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ νὰ ἀγωνιζόμαστε ὥστε αὐτὸς ὁ τόπος, αὐτὸ τὸ Ἔθνος, αὐτὸς ὁ λαὸς νὰ μείνει γιὰ πάντα Ὀρθόδοξος καὶ πιστὸς στὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὸν Ἑλληνισμό.