Ἀριθμός 31
ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(Ματθ. ιζ΄ 14-23)
5 Αὐγούστου 2018
«ὁ δέ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· διά τήν ἀπιστίαν ὑμῶν» (Ματθ.ιζ΄ 20)
Ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστὸς ἦλθε στὸν κόσμο, γιὰ «νὰ ζητήση καὶ νά σώση τὸ ἀπολωλός». Ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ εἶναι μία ἄρρητη πράξη ἀγάπης τῆς Θεότητος πρὸς τὸ ἀνθρώπινο γένος. Ἀλλὰ, σὲ ἀντάλλαγμα αὐτῆς τῆς θείας προσφορᾶς, ὁ ἄνθρωπος προσφέρει τὴν ὀργὴ καὶ τὸ μίσος του. Ἡ θεία ἀγάπη διώκεται. Καὶ ὁ Θεάνθρωπος Χριστὸς, ποὺ εἶναι ἡ ἐνσάρκωση αὐτῆς τῆς οὐράνιας δωρεᾶς, ὑψώνεται στὸ ξύλο τοῦ Σταυροῦ. Εἶναι γνωστὰ σὲ ὅλους μας τὰ γεγονότα αὐτὰ τοῦ Πάθους τοῦ Κυρίου. Πρὶν ἀπὸ τὴν ἵδρυση τῆς Ἐκκλησίας, οἱ Ἰουδαῖοι σταύρωσαν τὸν Χριστό. Μετὰ τὴν ἵδρυση τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ διατηρεῖ τὸν Ἀναστάντα Ἀμνὸ τοῦ Θεοῦ, ἀνασταυρώνουν τὸν Κύριο οἱ ἀποστάτες. Οἱ διάφοροι ποικιλόμορφοι ἀρνητὲς καὶ παραχαράκτες τῆς Ἀλήθειας. «Οἱ παραπεσόντες», ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ἐκείνου πού, ἀφοῦ δέχθηκαν τὴν δωρεὰ τοῦ Θεοῦ, ἐξέπεσαν στὴν πλάνη καὶ τὴν αἵρεση, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ χάσουν τὴν ἐξόχως τιμητικὴ θέση τοῦ Μέλους τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλοι αὐτοὶ εἶναι οἱ πολέμιοι τοῦ Χριστοῦ. Ὡς «ἀνασταυρούντας ἑαυτοῖς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ καὶ παραδειγματίζοντας», τοὺς χαρακτηρίζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Δηλαδὴ, ξανασταυρώνουν, μὲ τὴν ἀπιστία τους, καὶ τὴν οἰκτρὰ πλάνη τους, στὸν ἑαυτὸ τους, τὸν Χριστὸ καὶ γίνονται ὄχι μόνο διαπομπευτὲς τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ καὶ δεινοὶ ἀνασταυρωτὲς, ἀφοῦ προσπαθοῦν νὰ παραπλανήσουν τοὺς ἄλλους καὶ νὰ ἐξευτελίσουν, μαζὶ μὲ τὴν αἵρεσή τους, τὸν Χριστὸ καὶ τὴν πίστη στὴν Ἐκκλησία Του.
Τέτοιοι τρομεροὶ ἀνασταυρωτὲς εἶναι καὶ οἱ αἱρετικοί, ὅλων τῶν αἰώνων, καὶ τῆς ἐποχῆς μας. Διότι αἱρετικοὶ ὑπῆρχαν, ὑπάρχουν καὶ θὰ ὑπάρξουν.
Σκοπὸς τοῦ αἱρετικοῦ εἶναι νὰ ματαιώσει τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ προσφέρει στὴν Ἐκκλησία του ὁ Χριστός. Τὰ ὅπλα, ποὺ χρησιμοποιοῦν ὅλοι αὐτοὶ οἱ ψυχοκτόνοι, ποὺ ὑπηρετοῦν ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο τὸ ψέμα καὶ τὸν θάνατο, εἶναι ἡ πλάνη καὶ ἡ κατάκριση τῆς Ὀρθόδοξης πίστης. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ, τυπώνουν περιοδικὰ καὶ βιβλία. Ἐπισκέπτονται τοὺς ἀγαθοὺς καὶ ἀνυποψίαστους πιστούς, προσφέροντάς τους χρήματα, ἀνέσεις, θέσεις καὶ ἀξιώματα. Μεταδίδουν τὶς αἱρετικὲς δοξασίες τους ἀπὸ τὸ διαδίκτυο, χωρὶς ἔλεγχο καὶ φραγμό. Βρίζουν τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία του. Περιφρονοῦν τὰ ἅγια Μυστήρια καὶ τὰ διακωμωδοῦν. Διαθέτουν ἄρτια ὀργάνωση, γιὰ νὰ μεταφέρουν τὴν πλάνη τους, στοὺς πιστοὺς, καὶ νὰ κλονίσουν, μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ, τὰ θεμέλια τῆς ἁγνῆς καὶ ἀληθινῆς πίστης. Καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ ἐπιχειροῦν μὲ τόση σατανικὴ τέχνη οἱ αἱρετικοί, ὥστε νὰ καλύπτονται. Νὰ ἐξαπατοῦν τοὺς ἀφελεῖς καὶ ἀδύνατους στὴν πίστη. Νὰ προκαλοῦν μὲ τὶς ὑλικὲς ὑποσχέσεις τους. Νὰ ἀνοίγουν στὸν πιστὸ τὸν δρόμο τῆς πλάνης, ποὺ εἶναι κατήφορος, γκρεμὸς καὶ ἄβυσσος. Γιατί οἱ αἱρετικοὶ εἶναι τυφλοὶ πνευματικά. Μὲ τήν αἵρεσή τους ἔχουν ἀποκοπεῖ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Κι ἂν κάποτε δέχθηκαν τὸ ἅγιο Βάπτισμα καὶ ἐνδύθηκαν τὸν Χριστό, μὲ τὴ συμμετοχή τους στὴν αἵρεση, ἔχασαν τὰ πάντα. Καὶ τὸν Χριστὸ καὶ τὶς δωρεὲς τῶν Χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γι’ αὐτὸ, οἱ αἱρετικοί, ὅπως κι ἂν ὀνομάζονται, ὄχι μόνο δὲν ἔχουν τὸ Φῶς, ποὺ φωτίζει, ἁγιάζει καὶ σώζει τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ βρίσκονται στὸ σκοτάδι τῆς πλάνης καὶ τῆς διαστροφῆς τῆς ἀλήθειας. Εἶναι πλανῶντες καὶ πλανώμενοι.
Τὸ σημεῖο αὐτὸ χρειάζεται ἰδιαίτερη προσοχή. Γιατί οἱ αἱρετικοὶ ἰσχυρίζονται ὅτι, δῆθεν, παραδέχονται μόνο τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ, ὅτι τὴν πίστη τους τὴν στηρίζουν πάνω σ’ αὐτήν. Στὴν πραγματικότητα, ὅμως, οἱ αἱρετικοὶ πιστεύουν, ὅ,τι ἱκανοποιεῖ τοὺς κρυφοὺς σκοπούς τους. Γιὰ νὰ «χρυσώσουν» ὅμως τὶς αἱρετικές τους ἀπόψεις καὶ γιὰ νὰ τὶς παρουσιάσουν μὲ περισσότερο κῦρος, λένε, πὼς παραδέχονται τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ, πὼς ἀκολουθοῦν τὸ ἱερό της κείμενο, ποὺ ἑρμηνεύουν ὅμως σύμφωνα μὲ τὶς προσωπικές τους διαθέσεις.
Ὅμως, ἡ πίστη στὸν Χριστὸ δὲν εἶναι προσωπικὴ ὑπόθεση. Ὁ καθένας εἶναι ἐλεύθερος νὰ ἀποδέχεται ἢ νὰ ἀπορρίπτει τὸ γεγονὸς τῆς πίστεως στὸ Θεό. Ὁ Κύριος δὲν βιάζει κανένα. Ἀλλὰ, μὲ αὐτὸ δὲν σημαίνει, πὼς ἐκεῖνος, ποὺ ἐπιθυμεῖ νὰ δεχθεῖ τὸν Χριστό, ἔχει καὶ τὸ δικαίωμα νὰ τὸν δεχθεῖ ὅπως αὐτὸς θέλει. Ὁ Χριστός, ποὺ εἶναι «χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰώνας», βρίσκεται μέσα στὴν Ἐκκλησία Του. Ἡ Ἐκκλησία διατηρεῖ τὴν πίστη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τῶν Πατέρων καὶ ἑρμηνεύει τὴν Ἁγία Γραφὴ ὄχι μὲ τὶς ὑποκειμενικὲς ἀντιλήψεις τοῦ κάθε θεολόγου ἢ κληρικοῦ, ἀλλὰ μὲ τὸ ἀδιάψευστο κριτήριο τῆς Ἱερᾶς Παράδοσης καὶ τῆς κοινῆς συνείδησης ὁλόκληρης τῆς Ἐκκλησίας. Γι’ αὐτὸ οἱ αἱρετικοὶ εἶναι κήρυκες τοῦ ψεύδους καὶ τοῦ ἑαυτοῦ τους. Εἶναι «πλανῶντες καὶ πλανώμενοι», ποὺ ἔρχονται πρὸς τὰ λογικὰ πρόβατα τῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ νὰ τὰ κατασπαράξουν μὲ τὴν πλάνη καὶ νὰ τὰ ὁδηγήσουν ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας, στὴν ἀπώλεια.
«Δεῖ περισσοτέρως ἡμᾶς προσέχειν τοῖς ἀκουσθείσι μὴ ποτε παραρρυῶμεν», μᾶς παραγγέλλει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Κι ἂν μέχρι τώρα δὲν ἀντιμετωπίζουμε τὸν κίνδυνο νὰ προσχωρήσουμε στὴν ψυχοκτόνο αἵρεση, ὁπωσδήποτε οἱ διάφοροι αἱρετικοί μᾶς δηλητηριάζουν μὲ τὶς ἀπόψεις τους καὶ ὑποβοηθοῦν, πολλὲς φορὲς, χωρὶς νὰ τὸ ἀντιλαμβανόμαστε, στὴν ἀπομάκρυνσή μας ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ πίστη καὶ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Χριστιανοί μου,
Ἐπιβάλλεται, λοιπὸν, νὰ ἔχουμε προσοχὴ καὶ σύνεση στὸ σημεῖο τῆς πίστεως καὶ τῶν σχέσεών μας μὲ τὴν Ὀρθοδοξία. Ἔχουμε τὸν ἀτίμητο θησαυρὸ τῆς ὀρθῆς χριστιανικῆς πίστης. Ἔχουμε τὴν ἐλπίδα τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ἀρκεῖ «νὰ γίνουμε πιστοὶ μέχρι τὴν ὥρα τοῦ θανάτου». Ὁ Κύριός μας ἔχει προειδοποιήσει: «Βλέπετε μὴ τις ὑμᾶς πλανήση». Καὶ οἱ πλανώμενοι καὶ πλανῶντες εἶναι πολλοί, δυστυχῶς, στὴν ἐποχή μας. Εἶναι αὐτοὶ, ποὺ ἀνασταυρώνουν τὸν Χριστό. Πού ἀγωνίζονται νὰ μεταβάλουν καὶ ὅλους ἐμᾶς σὲ ἀνασταυρωτές τοῦ Κυρίου μας. Θὰ μείνουμε ἀδιάφοροι στὶς προκλητικὲς αὐτὲς ἐπιθέσεις; Θὰ τοὺς ἀφήσουμε νὰ γίνουν «λύκοι βαρεῖς» τῆς ψυχῆς καὶ τῆς σωτηρίας; Ὁ καθένας μας, ἂς ἀναλογισθεῖ τὶς εὐθύνες του καὶ ἂς δώσει τὴν ἀπάντηση, ὄχι τόσο στὸν ἑαυτό του, ἀλλὰ στὸν Ἴδιο τὸν Θεό. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου