ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 21 ΜΑΪΟΥ

Ἀριθμός 20

Κυριακή 21 Μαΐου 2017

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ

Ἕνας ἀπό τούς ἐλαχίστους Ἁγίους στούς ὁποίους ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει δώσει τόν χαρακτηρισμόν ΜΕΓΑΣ, εἶναι καί ὁ σήμερον ἑορταζόμενος Ἅγιος Κωνσταντῖνος. Τόν τιμᾶμε ὡς Ἅγιον καί ὡς Ἰσαπόστολον. Στό ἀπολυτίκιόν του ψάλλομεν: «Τοῦ Σταυροῦ σου τόν τύπον, ἐν οὐρανῷ θεασάμενος, καί ὡς ὁ Παῦλος τήν κλῆσιν, οὐκ ἐξ ἀνθρώπων δεξάμενος, ὁ ἐν βασιλεῦσιν Ἀπόστολός σου Κύριε…». Μᾶς τονίζει, δηλαδή, ὅτι ἐδέχθη τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ, τό κάλεσμα νά ἀσπασθῇ τόν χριστιανισμόν, μέ θαυμαστόν τρόπον. Μέρα μεσημέρι ὁ Κωνσταντῖνος εἶδε νά ἀστράπτῃ φῶς. Εἶδε ὁλοφώτεινον σταυρόν μέ τίς λέξεις « ἐν τούτῳ νίκα». Εἰδωλολάτρης ἦτο ἀκόμη. Ἁπλῶς συμπαθοῦσε καί ἐθαύμαζε τούς χριστιανούς. Αὐτή ἡ στιγμή ἦτο ἡ ὥρα τῆς κλήσεώς του καί τῆς μεταστροφῆς του. Χάθηκε σέ λίγο ὁ σταυρός ἀπό τόν οὐρανόν, ἀλλά χαράχθηκε βαθειά μέσα στήν καρδιά του. Γίνεται ὑπέρμαχος τοῦ χριστιανισμοῦ.

Τό 313 μ.Χ. ἔτος ἱστορικό, ὄχι μόνον γιά τόν χριστιανισμόν, ἀλλά γιά ὅλην τήν ἀνθρωπότητα, σταθμός στήν ἱστορία γιά τά ἀνθρώπινα δικαιώματα. Συνυπογράφει ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος μέ τόν συναυτοκράτορά του Λικίνιον τό γνωστό διάταγμα τῶν Μεδιολάνων. Τρία πράγματα ἔλεγε τό διάταγμα : 1ον. Θρησκευτική ἐλευθερία, ἀνεξιθρησκεία. Ὁ ἄνθρωπος, πλασμένος ἐλεύθερος ἀπό τόν Θεόν, ἔχει τό δικαίωμα νά πιστεύῃ σέ ὅποιαν θρησκείαν θέλει. 2ον. Κατάργησις ὅλων τῶν νόμων, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἐναντίον τῶν χριστιανῶν. Πρίν ἀπό τόν Μέγαν Κωνσταντῖνον οἱ χριστιανοί ἐθεωροῦντο ἐπικίνδυνοι γιά τό κράτος, καί ὑπῆρχαν νόμοι αὐστηροί οἱ ὁποῖοι διέτασσαν τήν ἐξόντωσιν τῶν χριστιανῶν. Αὐτοί οἱ νόμοι μέ τό διάταγμα τῶν Μεδιολάνων καταργοῦνται. Καί 3ον. Ἐπιστρέφονται ὅλοι οἱ τόποι λατρείας τῶν χριστιανῶν, τούς ὁποίους μέ βία εἶχαν πάρει οἱ εἰδωλολάτρες.

Παύει, λοιπόν, τούς διωγμούς τῶν χριστιανῶν ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος. Καί ὄχι μόνον, ἀλλά προχωρεῖ στήν ὑποστήριξίν των. Ἐνδιαφέρεται γιά τήν πρόοδον τῆς Ἐκκλησίας. Μεταφέρει τήν πρωτεύουσα τοῦ κράτους στόν Βόσπορον. Κτίζει τήν Κωνσταντινούπολιν.

Τό 325 μ.Χ. ὁ ἴδιος συγκαλεῖ τήν Α΄Οἰκουμενικήν Σύνοδον, ὅπου καί παρευρίσκεται, ὄχι γιά νά ἐπηρεάσῃ μέ τήν παρουσίαν του τούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, τούς ὁποίους ἄφησε νά συνομιλήσουν, νά συσκεφθοῦν καί νά ἀποφανθοῦν σχετικά μέ τήν αἱρετικήν διδασκαλίαν τοῦ Ἀρείου, ἀλλά παρευρίσκεται διότι ἀγαπᾶ τήν Ἐκκλησίαν καί θέλει τήν Ἐκκλησίαν ἑνωνένην. Ὁ ἱστορικός τῆς ἐποχῆς Θεοδώρητος γράφει πώς ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος παρευρίσκεται αὐτοπροσώπως στήν Α΄ Οἰκουμενικήν σύνοδον « ποθῶν τήν ὁμόνοιαν τῆς Ἐκκλησίας ».

Ἀγαπᾶ τήν Ἐκκλησίαν ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, γι’αὐτό καί στέλλει  τήν ἁγίαν του μητέρα στά Ἱεροσόλυμα νά ψάξῃ καί νά βρῇ τόν Τίμιον Σταυρόν τοῦ Χριστοῦ. Καί, ἀφοῦ τόν βρῆκε, τόν προσεκύνησε καί αὐτός καί ὅλη ἡ σύγκλητος τῶν ἀρχόντων. Καί ἡ Ἐκκλησία μας στό κοντάκιον τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων ψάλλει: «Κωνσταντῖνος σήμερον, σύν τῇ μητρί τῇ Ἑλένῃ, τόν Σταυρόν ἐμφαίνουσι, τό πανσεβάσμιον ξύλον…».

Σήμερα, καθώς ζοῦμε σέ μιά ἐποχή  ὅπου ὅλα ἀμφισβητοῦνται καί παρουσιάζονται θρασεῖς διαστρεβλωτές τῆς Ἱστορίας, δέν λείπουν ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι κατηγοροῦν τήν Ἐκκλησίαν μας λέγοντες: «Μά, πῶς τιμᾶται ὡς Ἅγιος ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ἀφοῦ ἦτο ἕνας εἰδωλολάτρης, ἕνας φιλόδοξος ἄνθρωπος, ἕνας αἱμοδιψής ἡγεμόνας ϗ Πῶς, λένε, ἕναν τέτοιον ἄνθρωπον τόν θεωρεῖ ἡ Ἐκκλησία Ἅγιον καί  τόν ἔχει συμπεριλάβει στό ἁγιολόγιόν της;

Ἀπαντᾶμε λέγοντας: «Οὐδείς ἀναμάρτητος, εἰ μή εἷς, ὁ Θεός». Ἅγιος, μέ τήν ἀπόλυτον ἔννοιαν εἶναι μόνον ὁ Θεός. «Εἷς Ἅγιος, εἷς Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός…». Ἅγιοι, μέ τήν σχετικήν ἔννοιαν, ὅλοι ὅσοι ἀγωνίσθηκαν, ὅσοι ἀγωνίζονται τόν καλόν ἀγῶνα τῆς πίστεως καί ἡ ζωή τους εἶναι μαρτυρία πίστεως καί προσφορά στήν Ἐκκλησίαν. Ἔτσι καί ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος. Ἔδειξε μετάνοιαν, ὡς ἄλλος Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος ἀπό διώκτης Χριστοῦ ἔγινε ὁ Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν. Ἀφ’ἧς στιγμῆς ἐκλήθη καί ἀσπάσθηκε τόν χριστιανισμόν, ἔδωσε μαρτυρία πίστεως καί ἡ ὑπόλοιπη ζωή του εἶναι τεραστία προσφορά στήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ.

Ἀδελφοί μου!

Δῶρο Θεοῦ πρός τόν Μέγαν Κωνσταντῖνον ἡ οὐράνιος ὀπτασία καί τό « ἐν τούτῳ νίκα». Δῶρο Θεοῦ πρός ἐμᾶς τό γεγονός ὅτι εἴμεθα βαπτισμένοι χριστιανοί, σφραγισθέντες μέ τό σημεῖον τοῦ σταυροῦ, Ἐκεῖνος ὁπλίσθηκε μέ τήν δύναμιν τοῦ Σταυροῦ καί ἔδωσε μαρτυρία πίστεως στόν Ἰησοῦν Χριστόν. «Ἐδοξάσθη ὀρθοδοξότατος», ὅπως σημειώνει ὁ ὑμνογράφος σ’ ἕνα τροπάριον τῆς Λιτῆς. Εἴθε καί ἐμεῖς, μιμούμενοι τό παράδειγμά του, ἀντλοῦντες τήν Χάριν καί τήν δύναμιν ἀπό τόν Σταυρόν τοῦ Χριστοῦ, νά δίνωμε συνεχῶς, καθημερινῶς μαρτυρίαν ὀρθοδόξου χριστιανικῆς πίστεως. ΑΜΗΝ.