16 Αὐγούστου 2015 - Κυριακή ΙA΄ Ἐπιστολῶν

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Ἀριθμὸς 33

Κυριακή ΙA΄ Ἐπιστολῶν

16 Αὐγούστου 2015

(Α΄Κορ. Θ΄ 2 - 12)

«Ἡ ἐμὴ ἀπολογία τοῖς ἐμὲ ἀνακρίνουσιν αὕτη ἐστί»

Ὅσοι ἔχουν παρακολουθήσει δίκη ξέρουν πώς στήν ἕδρα εἶναι ὁ δικαστής καί στό ἐδώλιο ὁ κατηγορούμενος. Οἱ μάρτυρες κατηγορίας καταθέτουν στοιχεῖα γιά νά ἐπιβαρύνουν τή θέση του καί οἱ δικηγόροι τοῦ διατυπώνουν ἐρωτήσεις μέ τέτοιο τρόπο, ὥστε νά τόν μπερδεύουν καί νά παίρνουν ἀπαντήσεις ἐνοχοποιητικές. Ὁ εἰσαγγελέας, αὐστηρός, τοῦ ἀπευθύνει τό «κατηγορῶ», τόν κρίνει ἔνοχο καί ζητᾶ τήν παραδειγματική τιμωρία του.

Στό ἐδώλιο τοῦ κατηγορούμενου, ἀδελφοί μου, κάθεται σήμερα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Βρέθηκαν ἄνθρωποι νά κατηγορήσουν τόν πρωτοκορυφαῖο Ἀπόστολο τῶν ἐθνῶν!

Οἱ κατήγοροι τοῦ Παύλου δέν εἶναι στή συγκεκριμένη περίπτωση ἄπιστοι, ἄθεοι, εἰδωλολάτρες, βασιλειάδες καί ἡγεμόνες ποὺ ἦταν ἑπόμενο νά τόν μισήσουν, νά τόν καταδιώξουν καί νά μεταχειριστοῦν ὁποιοδήποτε μέσον γιά νά τόν ἐξοντώσουν. Αὐτοί στούς ὁποίους ἀπολογεῖται εἶναι ἄνθρωποι πού τόν γνώρισαν ἀπό κοντά, πού ἄκουσαν τή θερμή διδασκαλία του, εἶδαν τήν ἅγια ζωή του, τά θαύματα πού ἔκανε. Κι αὐτοί οἱ κακοί χριστιανοί, οἱ ψευτοχριστιανοί κατηγόρησαν τόν Παῦλο μέ διάφορες συκοφαντίες. Μία ἦταν ὅτι πληρωνόταν. Ἀπαντάει λοιπόν πώς πράγματι παίρνει μεγάλο μισθό. Καί ἐξηγεῖ: Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἀμοίβονται. Ὁ γεωργός πού ἔσκαβε τή γῆ, τρώει πρῶτος ἀπό τούς καρπούς πού παράγει. Αὐτός πού φυτεύει ἀμπέλι πρῶτος θά φάει σταφύλια. Ὁ τσοπάνος πού βόσκει τά πρόβατα πρῶτος θά πιεῖ ἀπό τό γάλα καί θά φάει ἀπό τό τυρί. Κι αὐτός πού εἶναι στρατιώτης δέν τρέφεται μόνος του, ἀλλά παίρνει τό συσσίτιο ἀπό τό λόχο του.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος σάν γεωργός ἔσκαψε βαθιά μέσα στίς ψυχές τῶν ἀνθρωπων κι ἔτσι φύτρωσαν ὡραῖα δέντρα. Καί σάν πραγματικός τσοπάνος, φύλαγε τά πρόβατα τοῦ Χριστοῦ, κοπίαζε, ἔτρεχε σέ βουνά καί λαγκάδια καί κήρυττε. Σάν ἀμπελουργός φύτεψε κλήματα γιά νά φέρουν καρπό πολύ, ἵδρυσε ἐκκλησίες σέ Ἀσία καί Εὐρώπη ποὺ ἀνέδειξαν Ἁγίους. Εἶναι καί στρατιώτης γενναῖος καί ἀτρόμητος, μέ τό σπαθί στό χέρι, μέ τή ρομφαία τοῦ πνεύματος, πού κατατροπώνει τούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ.

Γιά ὅλους αὐτούς τούς κόπους μου λέγει «ἔχω τούς καρπούς μου. Ὅταν κηρύττω τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς σωτηρίας, νά ἐναποθέσω ὡς πολύτιμο θησαυρό στίς καρδιές τῶν ἀκροατῶν τό εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ χωρίς νά ὑποβάλω αὐτούς σέ δαπάνες καί ἔξοδα, ὥστε νά μήν κάμω χρήση τῆς ἐξουσίας πού μοῦ παρέχει τό εὐαγγέλιο, νά τρέφομαι ἀπό τούς χριστιανούς» (Α΄ Κορ. 9,18). Ἐργαζόταν ὡς σκηνοποιός καί συντηροῦσε τόν ἑαυτό του καί τούς συνεργάτες του γιὰ νά μήν πεῖ κανείς ὅτι κηρύττει τό Χριστό ἀπό ὑλικό συμφέρον.

Ἡ κατηγορία πού πλήγωνε καί στενοχωροῦσε τόν Παῦλο περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη, ἦταν πώς δέν εἶναι ἀληθινός Ἀπόστολος. Αὐτοί πού τόν μισοῦσαν τόν συνέκριναν μέ ἄλλους κήρυκες τοῦ εὐαγγελίου καὶ τόν εὕρισκαν τάχα κατώτερο. Ἔλεγαν πώς δέν ἔχει τά χαρίσματα πού ἔχουν ἄλλοι, πώς δέν ἔχει ἐμφάνιση, πώς ὁ λόγος του εἶναι τιποτένιος. Μέ τί περιφρόνηση οἱ ἐχθροί πρόφεραν τό ὄνομά του!

Μ’ αὐτά πού ἔλεγαν εἰς βάρος του, ἐπεδίωκαν νά κλονίσουν τήν ἐμπιστοσύνη πού εἶχαν οἱ χριστιανοί στό πρόσωπό του καί μαζί μ’ αὐτήν τήν ἐμπιστοσύνη στήν πίστη σ’ αὐτά πού κήρυττε ὁ Παῦλος. Ἔτσι ὅσοι εἶχαν πιστέψει κινδύνευαν νά χάσουν τήν πίστη τους καί νά ξαναγυρίσουν στήν εἰδωλολατρεία. Ἀπό τό φῶς νά πᾶνε πάλι στό σκοτάδι, ἀπ’ τήν ἀλήθεια στό ψέμμα. Ὁ κίνδυνος ἦταν πολύ μεγάλος καί ὁ Παῦλος δὲν μποροῦσε νά μείνει ἀδιάφορος. Δέν ἐπρόκειτο γιά τήν προσωπική του τιμή καί ὑπόληψη. Ἐπρόκειτο γιά τήν πίστη στό Χριστό.

Ἀπολογεῖται ὁ κατηγορούμενος ἐκθέτει διάφορα περιστατικά τῆς ζωῆς του καί ἀποδεικνύει πόσο ἁγνά καί ἀνιδιοτελῆ εἶναι τά ἐλατήρια τῶν λόγων καί τῶν πράξεών του. Κάθε μέρα ἐξέθετε τόν ἑαυτό του στούς κινδύνους. Ἕνας ἦταν ὁ σκοπός του: νά ὁδηγεῖ ἁμαρτωλούς στό Χριστό. Νά μεταδίδει τό φῶς ποὺ εἶδε σέ ψυχές πού ζοῦσαν στά σκοτάδια. «Δέν θά ἔπρεπε νά γράφω τί θυσίες ἔκανα γιά τό Χριστό. Ἀλλά ἀφοῦ οἱ ἐχθροί μου μέ κατηγοροῦν καί ἀμφισβητοῦν τά πάντα, καί θέλουν νά ποῦν ὅτι οὔτε ἐγώ εἶμαι Ἀπόστολος, οὔτε τό κήρυγμά μου ἔχει καμμία ἄξια, ἀναγκάζομαι ν’ ἀπολογηθῶ καί νά ἀποδείξω τήν ἀθωότητά μου».

Ἄς μή παραξενεύεται κανένας, ὅταν βλέπει πώς ὁ κόσμος πού ἔφυγε μακριά ἀπό τό Θεό, κατηγορεῖ τούς ἀληθινούς ἐργάτες τοῦ εὐαγγελίου. Ὁ κόσμος, πονηρός καί διεστραμμένος, πού εἶναι ἕτοιμος νά χειροκροτήσει τά πιό τιποτένια πρόσωπα, εἶναι ἕτοιμος νά ὑβρίσει, νά συκοφαντήσει, νά νά διαβάλει τούς κήρυκες τοῦ Χριστοῦ. Κι ἄν ρωτήσεις αὐτούς τούς ἀνθρώπους γιατί μισεῖτε τήν Ἐκκλησία, τί κακό σᾶς ἔκανε; Ἀπαντοῦν, ὅτι τάχα ἡ Ἐκκλησία συμμάχησε μέ τό κατεστημένο, ὅτι οἱ κληρικοί ὑποστηρίζουν τούς πλούσιους, τό κεφάλαιο. Αὐτό ὅμως εἶναι ψέμμα. Ἄλλος εἶναι ὁ λόγος πού μισοῦν τήν Ἐκκλησία. Εἶναι γιατί θέλει νά βάλει χαλινάρι σ’ αὐτούς πού θέλουν νά ζοῦν χωρίς χαλινάρι, κατά τὶς ἁμαρτωλές ἐπιθυμίες τους. Εἶναι γιατί θέλει νά βάλει φρένο στό ξέφρενο κατήφορο πού ἔχει πάρει ἡ ἀνθρώπινη κοινωνία, ἡ ἑλληνορθόδοξη κοινωνία μας.

Ἀλλά καὶ γι’ αὐτούς ἀκόμα πού τήν μισοῦν, ἡ Ἐκκλησία μας, ἀδελφοί μου, προσεύχεται. Τούς ἀγαποῦμε καί προσευχόμαστε γι’ αὐτούς καί παρακαλοῦμε τό Χριστό μας. Κανένα δέ μισεῖ ἡ Ἐκκλησία. Τό παράδειγμα τοῦ Ἱδρυτῆ της ἀκολουθεῖ. Ὅπως ὁ Χριστός μας προσευχόταν γιά τούς σταυρωτές Του καί τούς συγχώρησε, ἔτσι κάνει καί ἡ Ἐκκλησία. Προσεύχεται νά φωτίσει ὁ Θεός ὅλους νά δοῦν τήν Ἀλήθεια καί νά ζήσουν στόν Παράδεισο. Ἀμήν.