10 Μαΐου 2015 - Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Ἀ­ριθ­μὸς 19

10 Μαΐου 2015

Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος

(Πράξ. ια΄ 19 – 30)

Πολλά εἶναι τά μηνύματα τοῦ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος ἀπό τίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ποὺ ἀνήκουν στὸν Εὐαγγελιστή Λουκᾶ. Ἄς δοῦμε ὁρισμένα, ἀδελφοί μου.

Πρῶτον, ὅτι ὁ Θεός εἶναι παντοδύναμος καί ἀπό τό πικρό βγάζει γλυκύ. Μετά τό λιθοβολισμό τοῦ Στεφάνου ἔγινε διωγμός ἐναντίον τῶν χριστιανῶν στά Ἱεροσόλυμα καί οἱ χριστιανοί σκορπίστηκαν στά γύρω μέρη. Μ’ αὐτόν τόν τρόπο διαδόθηκε ἡ χριστιανική πίστη στή Φοινίκη, τήν Κύπρο καί τήν Ἀντιόχεια. Αὐτό ποὺ φαινομενικά θά ἔβλαπτε τήν Ἐκκλησία, μέ τήν προστασία τοῦ Θεοῦ ἔγινε αἰτία γιά τήν ἐπέκταση καί τήν ἐνίσχυσή της. Ἀντί νά κλονιστοῦν στήν πίστη τους ἐκεῖνοι ποὺ καταδιώκονταν, ἀντίθετα πῆραν σταθερή ἀπόφαση νά κηρύξουν τό λόγο τοῦ Θεοῦ καί νά ὑπακούσουν στήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ μας. «Ὅταν σᾶς διώκουν ἀπό μία πόλη φεύγετε ἀπ’ αὐτή καί πηγαίνετε σέ ἄλλη». Δέν ἔφυγαν τρομαγμένοι ἀπό τήν Ἱερουσαλήμ ἀλλά προφυλάσσοντας τόν ἑαυτό τους ἐξακολούθησαν τό κηρυκτικό τους ἔργο ἀλλοῦ. Ἀποτέλεσμα αὐτοῦ τοῦ κηρύγματος, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἦταν ὅτι πολλοί πίστεψαν καί βαπτίστηκαν. Κύριο περιεχόμενο τοῦ κηρύγματος ἦταν ἡ Σταύρωση καί ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας.

Δεύτερο μήνυμα, ἡ στάση τοῦ ἀποστόλου Βαρνάβα ὁ ὁποῖος ἦταν κατάλληλος γιά τήν ἐνίσχυση αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων. Ἦταν δραστήριος καί κοινωνικός καί προσπαθοῦσε νά κάνει ὁτιδήποτε γιά νά φανεῖ εὐεργετικός πρός τούς συνανθρώπους του. «Υἱός παρακλήσεως» σημαίνει τό ὄνομα Βαρνάβας καί παρακαλοῦσε ὅλους, μέ ἀποφασιστικότητα καί ἐλεύθερη βούληση νά ἀφοσιωθοῦν στό Θεό. Ἦταν εὐσεβής, πλήρης πίστεως καί γι’ αὐτό ἐπιθυμοῦσε νά διαδώσει τήν πίστη καί στούς ἄλλους. Αὐτός ποὺ γεύθηκε τό φωτισμό τῆς πίστης δέν ἀντέχει νά βλέπει τούς ἄλλους στά σκοτάδια τῆς ἀπιστίας ἤ ὀλιγοπιστίας.

Ἕνα τρίτο μήνυμα ποὺ παίρνουμε εἶναι τό ταπεινό φρόνημα τοῦ Βαρνάβα σέ σχέση μέ τίς δυνατότητές του. Σιγά – σιγά οἱ χριστιανοί πολλαπλασιάστηκαν καί ὁ Βαρνάβας κατάλαβε πὼς δέν μποροῦσε μόνος του νά ἀνταπεξέλθει στό ἔργο τῆς διδασκαλίας καί τῆς ἐνίσχυσης τῶν νέων μελῶν τῆς Ἐκκλησίας. Θυμήθηκε τότε τόν Παῦλο. Πηγαίνει στήν Ταρσό καί ἀναζητᾶ τόν ἄλλοτε διώκτη τῶν χριστιανῶν, ὁ ὁποῖος προετοιμάζεται διδασκόμενος ἀπό τό Χριστό μας μέ πολλή προσευχή καί ἡσυχία. Δέν σκέφτηκε ποτέ ὁ Βαρνάβας ὅτι μποροῦσε νά παραγκωνισθεῖ ἀπό τόν Παῦλο. Ἐκεῖνο ποὺ τόν ἐνδιαφέρει εἶναι ἡ ὠφέλεια ποὺ ἐρχόταν στήν Ἐκκλησία ἀπό τή συνεργασία τους. Πρέπει νά χαιρόμαστε ὅταν βλέπουμε κάποιους χριστιανούς νά προοδεύουν στήν πίστη καί νά τούς βοηθᾶμε νά γίνουν καλύτεροι καί ἀπό ἐμᾶς.

Καί ἕνα τέταρτο μήνυμα ἀπό τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἔχει νά κάνει μέ ἔργα ἀγάπης. Πολλές εἰδήσεις τά τελευταῖα χρόνια δείχνουν μία θλιβερή πραγματικότητα. Ἀκοῦμε ἤ διαβάζουμε: «Στήν ὁδό τάδε βρέθηκε νεκρός στό διαμέρισμά του ἡλικιωμένος ὁ ὁποῖος ζοῦσε μόνος. Οἱ γείτονες ἐνοχλήθηκαν ἀπό τή μυρωδιά ποὺ ἔβγαινε ἀπό τό διαμέρισμα….». Θά ἔπρεπε νά μᾶς προβληματίζει τό γεγονός ὅτι πεθαίνουν ἄνθρωποι μόνοι καί ἀβοήθητοι ὄχι στήν ἔρημο ἀλλά στίς πυκνοκατοικημένες πόλεις. Κλεισμένοι στόν ἑαυτό μας καί ἀσχολούμενοι μόνο μέ αὐτόν δέ μᾶς μένει χρόνος καί διάθεση νά σκεφθοῦμε κάποιους συνανθρώπους μας ποὺ σβήνουν στήν ἐγκατάλειψη καί τή μοναξιά. Καί νά σκεφθεῖ κανείς πὼς πολλοί ἀπ’ αὐτούς ἔχουν παιδιά ποὺ τά μεγάλωσαν καί τά σπούδασαν μέ θυσίες καί ἱδρώτα. Νά πεθαίνει κανείς ὄχι ἀπό ἔλλειψη τροφῆς ἀλλά ἀπό ἔλλειψη στοργῆς καί ἀγάπης, ἀπό τό λιμό τῆς ἐγκατάλειψης καί τῆς ἀχαριστίας.

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος γιά τήν ἀγάπη. Ὅταν περιορίζεται στόν ἑαυτό του φτωχαίνει. Οἱ χρισιανοί τῆς Ἀντιόχειας μάζεψαν χρήματα γιά τούς φτωχούς ἀδελφούς τῆς Ἱερουσαλήμ. Πάντοτε ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ βρίσκονται σέ δυσκολίες, ποὺ ταλαιπωροῦνται, ποὺ ὑποφέρουν. Τό εἶπε ὁ Χριστός μας ὅταν ὁ Ἰούδας παραπονέθηκε γιά τή σπατάλη τοῦ μύρου μέ τό ὁποῖο ἡ Μαρία, ἡ ἀδελφή τοῦ Λαζάρου, ἄλειψε τά πόδια τοῦ Χριστοῦ μας. «Τοὺς φτωχούς πάντοτε θά τούς ἔχετε ἀνάμεσά σας». Ἡ ἀγάπη προσφέρεται ὄχι μόνο ὡς ὑλική βοήθεια ἀλλά καί ὡς πλησίασμα, συζήτηση, κατανόηση τῶν προβλημάτων καί δυσκολιῶν τῶν συνανθρώπων μας. Νά ξέρουν πὼς κάποιος ἐνδιαφέρεται γι’ αὐτούς.

Σέ τοῦτα τά χρόνια τῆς κοινωνικῆς, ἀτομικῆς καί οἰκονομικῆς κρίσης, ἀδελφοί μου, ἄς ἀνταποκριθοῦμε στό κάλεσμα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ θέλει τούς ἀνθρώπους συνεργούς στήν πραγματοποίηση τῆς σωτηρίας μας. Ἀμήν.