16 Μαρτίου 2014 - Κυριακὴ Β΄ τῶν Νηστειῶν

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ἀριθμὸς 11

Κυριακὴ Β΄ τῶν Νηστειῶν

16 Μαρτίου 2014

Μάρκου β, 1-12

Ζωηφόρα ἦταν τὰ μηνύματα ποὺ ἀντλήσαμε τὴν περασμένη Κυριακὴ ἡ ὁποία ἦταν ἀφιερωμένη στὸ θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας. Σὲ συνέχεια τῶν ψυχωφελῶν αὐτῶν μηνυμάτων, ἡ δεύτερη Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν ἔρχεται μὲ τὰ ξεχωριστά της ἀλλὰ καὶ πνευματοφόρα μηνύματά της νὰ μᾶς τροφοδοτήσει γιὰ νὰ συνεχίσουμε τὸν ἀγῶνα μας, ποὺ ὁδηγεῖ στὴ συνάντηση μὲ τὸν Ἀναστημένο Χριστό. Μάλιστα γιὰ νὰ μᾶς ἐνισχύσει στὴν πορεία μας, ἡ Μητέρα μας Ἐκκλησία προβάλλει τὴ μεγάλη μορφὴ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος ὄρθωσε τὸ πνευματικὸ ἀνάστημά του ἀπέναντι σὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ ἐπιχειροῦσαν νὰ διασαλεύσουν τὴν ἀλήθεια τῆς πίστεως καὶ νὰ διαβρώσουν τὸ οἰκοδόμημα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Γρηγόριος γεννήθηκε στὴν Μικρὰ Ἀσία τὸν 14ο αἰῶνα καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἦλθε στὴν Κωνσταντινούπολη προσφυγόπουλο κυνηγημένο ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Διακρίθηκε στὶς σπουδές του στὸ Πανεπιστήμιο, σὲ σημεῖο ποὺ ὅλοι οἱ διανοούμενοι τοῦ Βυζαντίου ἔτρεφαν μεγάλη ἐκτίμηση στὸ πρόσωπο τοῦ Γρηγορίου, ὄχι μόνο γιὰ τὴ λαμπρή του σκέψη ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸν ἀδαμάντινο χαρακτῆρα του. Ἡ ἀνάδειξη τοῦ Γρηγορίου συνδέεται περισσότερο μὲ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ ἐπικίνδυνου μὲ τὶς πλάνες του γιὰ τὴν Ἐκκλησία, Βαρλαὰμ τοῦ Καλαβροῦ. Συγκεκριμένα ὁ Βαρλαὰμ ἰσχυριζόταν ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ γνωρίσει τὸν Θεὸ καὶ πολὺ περισσότερο νὰ ἑνωθεῖ μαζί Του. Ἦταν τότε ποὺ ὕψωσε τὸ πνευματικὸ ἀνάστημά του ὁ Γρηγόριος.

Ὁ μεγάλος αὐτὸς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας συγκεφαλαίωσε ὅλη τὴν πατερικὴ παράδοση καὶ τὴν ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας σὲ μία μεγαλειώδη σύνθεση. Ὁ Θεὸς ὑπάρχει κατὰ δύο τρόπους, κατὰ τὴν Οὐσία Του καὶ κατὰ τὶς θεῖες καὶ ἄκτιστες ἐνέργειές Του. Σίγουρα ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ γνωρίσει τὴν Οὐσία τοῦ Θεοῦ. Μπορεῖ ὅμως νὰ γνωρίσει καὶ νὰ ἑνωθεῖ μάλιστα μαζί Του μέσα ἀπὸ τὶς θεῖες καὶ ἄκτιστες ἐνέργειές Του. Ὅπως δηλαδὴ παραχώρησε ἡ ἀγάπη του νὰ ἀποκαλύπτεται στὴ Δημιουργία, στὴν Ἱστορία, στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ στὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας. Μέσα ἀπὸ τὴ Δημιουργία γνωρίζουμε τὸν Θεὸ ὡς πηγὴ σοφίας καὶ ὡραιότητας. Στὴν Ἱστορία τὸν γνωρίζουμε μέσα ἀπὸ τὶς θαυμαστὲς ἐνέργειές του. Καὶ φυσικὰ πολὺ περισσότερο γνωρίζουμε τὸν Θεὸ στὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας. Στὴν Ἐκκλησία ἀκόμα, ὁ Θεὸς γίνεται γιὰ μᾶς Ἄρτος καὶ Οἶνος, γεύση καὶ τροφή, χάρη, φῶς καὶ ἁγιασμός. Οὐσιαστικὰ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς μὲ τὴ διδασκαλία του, παρακινεῖ τὸν ἄνθρωπο νὰ ἀκολουθήσει μία πορεία ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ἕνωσή του μὲ τὸν Θεό, μέσῳ τῆς Μυστηριακῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας.

Μὲ τὴ διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου συνάπτεται ἄμεσα καὶ ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα. Φαίνεται μέσα ἀπὸ τὴ διήγηση ὅτι ἡ προσωπικὴ συνάντηση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸ Χριστό, ποὺ διέρχεται σίγουρα μέσῳ τῆς πίστεως, εἶναι ἡ δυνατότητα μετοχῆς του στὴ ζωὴ τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ποὺ ἀποτυπώνει τὴν προοπτικὴ θέωσης τοῦ ἀνθρώπου. Ὅπως μποροῦμε νὰ διακρίνουμε, ὁ Χριστὸς προσφέρει συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν ὅταν ὁ ἄνθρωπος, ὅπως ὁ παραλυτικός τῆς περικοπῆς, εἶναι ἀνοικτὸς καὶ ἀποδέχεται τὴν κοινωνία τῆς ἀγάπης του. Μὲ τὴ θεϊκὴ προσταγὴ του ὁ Κύριος, «ἔγειρε, ἄρον τὸν κράββατόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκον σου», βοηθεῖ τοὺς ἀνθρώπους νὰ ἀνακαλύψουν τὴν πατρική του ἀγάπη.

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἰσχυρὴ εἶναι ἡ βάση τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης μας ὅπως ἐκφράζεται μέσα ἀπὸ τὴν θεραπεία τοῦ Παραλυτικοῦ ἀλλὰ καὶ μέσα ἀπὸ τὴ διδασκαλία, τὴν ἁγιότητα καὶ τὸ ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τὸ ἅγιο παράδειγμα τοῦ ὁποίου μᾶς παρακινεῖ νὰ προσβλέπουμε στὰ πιὸ ἱερὰ πνευματικὰ ἀνεβάσματα. Ἀμήν.