Σάββατο 22 Ιουνίου 2019

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ 2018

Ἀριθμός 15
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ
(Ἰωάνν. κ' 19-31)
15 Ἀπριλίου 2018
"Ταῦτα δέ γέγραπται...ἵνα πιστεύσητε ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Χριστός ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ" (Ἰωάνν. κ' 30). 
Ἀδελφοί μου, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Πολλοὶ εἶναι αὐτοὶ, ποὺ λένε, ὅτι ἡ χριστιανικὴ ζωὴ κάνει τὸν ἄνθρωπο νωθρό, χωρὶς δραστηριότητα καὶ ἐνεργητικότητα. Ἄλλοι, πάλι, διαδίδουν, ὅτι ἡ ζωὴ, ἡ σύμφωνη μὲ τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, ὁδηγεῖ τὸν ἄνθρωπο στὴν κατήφεια καὶ τὸν μαρασμό.
Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ὅμως, μὲ τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα, ἔρχεται νὰ μᾶς τονίσει, ὅτι ἡ πίστη στὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ, δίδει τὴν πραγματικὴ ζωή, τὴν αἰώνιο ζωή. «Ταῦτα δέ γέγραπται, ἴνα πιστεύσητε, ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ, ἵνα πιστεύοντες, ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ».
Ἔχομε συνηθίσει, ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, νά θεωροῦμε ζωντανούς τούς ἀνθρώπους ἐκείνους, ποὺ βλέπουμε νὰ κινοῦνται, νὰ τρέχουν, νὰ γελοῦν. Πόσοι, ὅμως, ἀπ’ αὐτοὺς, πού ἐξωτερικὰ φαίνονται ζωντανοί, δὲν εἶναι ἐσωτερικὰ νεκροί, γιατί ἔχουν φύγει μακριὰ ἀπὸ τὴν Πηγὴ τῆς Ζωῆς; Παρ’ ὅλη τὴν φαινομενικὴ ζωτικότητα εἶναι, κατ’ οὐσίαν, νεκροί. Ἡ ζωή τους δὲν ἔχει κανένα ἀνώτερο περιεχόμενο, κανένα εὐγενικὸ σκοπό, ζοῦν μόνο, γιὰ νὰ ἀπολαμβάνουν τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, ἐνδιαφέρονται μόνο, γιὰ τὸ ἄτομό τους, θεοποιοῦν τὸ σῶμα τους. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μας, χαρακτήρισε τὸ νεώτερο υἱὸ τῆς παραβολῆς, ποὺ ἀκολούθησε στὴν ἀρχὴ αὐτὴ τὴ γραμμή, νεκρό. Εἶπε ὁ πατέρας του, ὅταν ἐπέστρεψε ἀπὸ τὴν χώρα τῆς ἀποστασίας: «οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε…».
Αὐτὴ, ἀκριβῶς, εἶναι καὶ ἡ σημερινὴ πραγματικότητα. Θέλουν νὰ ζήσουν τὴ ζωή τους καὶ γι’ αὐτὸ ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸν Χριστό. Κι ἀπὸ τὴ στιγμὴ, ποὺ φεύγουν ἀπὸ τὴν Πηγὴ τῆς Ζωῆς, συναντοῦν τὴν φθορὰ καὶ τὴν καταστροφή. Ἡ ὑλιστικὴ ζωή, ἡ ζωὴ τῆς ἁμαρτίας, ἡ ζωὴ, ποὺ στηρίζεται μόνο στὸ φαγοπότι καὶ στὸ πιοτό, στὶς κάθε εἴδους διασκεδάσεις καὶ στὴν ἀσωτία, εἶναι ζωώδης. Δὲν ἔχει τίποτα τὸ ἀνώτερο καὶ τὸ πνευματικό, αὐτὸ, δηλαδὴ, ποὺ δίνει ὁ Χριστὸς καὶ ὀμορφαίνει τὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὴν κάνει ἀνώτερη, ἀληθινή, ἀθάνατη, αἰώνια.
Ἄλλοτε, πάλι, ὅσοι θέλουν νὰ ζήσουν μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεό, πέφτουν στὴν ἀπελπισία καὶ στὴν ἀπογοήτευση, μπροστὰ στὰ μικρότερα ἢ μεγαλύτερα ἐπεισόδια τῆς ζωῆς. Καὶ δὲν εἶναι λίγοι αὐτοὶ, ποὺ κάποτε φθάνουν καὶ μέχρι τὸ φοβερὸ κατάντημα τῆς αὐτοκτονίας. Θέτουν τέρμα στὴ ζωή τους, ποὺ νόμιζαν, ὅτι θὰ τὴν ζήσουν χωρὶς πίστη στὸν Θεὸ κι ἔτσι χάνουν καὶ τὴν παροῦσα καὶ τὴν μέλλουσα ζωή.
Νὰ, ὅμως, ποὺ πάλι ὁ Κύριος μᾶς καλεῖ νὰ δοκιμάσουμε τὴ ζωὴ, ποὺ ὁ Ἴδιος χαρίζει. Ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Ζωῆς, ὁ Ζωοδότης, Αὐτὸς ποὺ μεταδίδει τὴ ζωὴ στοὺς ἀνθρώπους. Καὶ τὴν φυσική, πρόσκαιρη ζωὴ, Αὐτὸς μᾶς τήν χαρίζει, μὲ τοὺς γονεῖς μας, ποὺ μᾶς ἔφεραν στὸν κόσμο, ἀλλὰ καὶ τὴν πνευματικὴ ζωή, τὴν ἄφθαρτη καὶ αἰώνια. Ἡ δεύτερη εἶναι ἡ πραγματικὴ ζωή.
Καὶ τὴν ζωὴ αὐτὴ τὴν ζοῦν ὅσοι νεκρώνουν τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο τῆς ἁμαρτίας, ποὺ ὑπάρχει μέσα μας, καὶ ἀκολουθοῦν τὸν Χριστό μας. Αὐτοὶ, ἀνασταίνονται σὲ μία καινούργια ζωή. Γίνονται καινούργια κτίσις. «Εἰ τις ἐν Χριστῷ καινὴ κτίσις». Ὅποιος ἀνήκει στὸν Χριστὸ καὶ ἀνασταίνεται μαζί Του, αὐτὸς ἔχει μέσα του μία καινούργια ζωή. Μία ζωὴ ἁγνὴ καὶ ὡραία. Μία ζωὴ ἀγάπης καὶ καλοσύνης, τιμιότητας καὶ εὐσυνειδησίας.
Αὐτὴ εἶναι ἡ ζωὴ τοῦ Πνεύματος. Ἡ καινούργια ζωή, ποὺ δίνει ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Ζωῆς, ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Ἡ ζωὴ, ποὺ ἀρχίζει ἀπὸ ἐδῶ καὶ ἁπλώνεται πέρα ἀπὸ τὴ ζωὴ αὐτή, στὴν αἰωνιότητα.
Ἂς ὑπογραμμίσουμε αὐτή τὴν ἀλήθεια, ὅτι ἡ ζωὴ αὐτὴ ἀρχίζει ἀπὸ ἐδῶ. Ὁ Ζωοδότης Κύριος δίνει, σὲ ὅσους εἰλικρινὰ καὶ ταπεινὰ, συνδέονται μαζί Του, τὴν χαρά, τὴν εἰρήνη, τὴν εὐτυχία, τὴν ἐνεργητικότητα. Ὁ πιστὸς εἶναι δραστήριος, γεμᾶτος ζωντάνια, διότι γνωρίζει, ὅτι ἔχει μαζί του βοηθὸ καὶ συμπαραστάτη, Φίλο καὶ Ἀρχηγὸ, τὸν Ζωοδότη Κύριο. Εἶναι δραστήριος στὸ καλό, σὲ ἔργα κοινωνικῆς ἀλληλεγγύης καὶ ἀληθινῆς προόδου.
Ἀλλὰ καὶ τὶς δοκιμασίες τῆς ζωῆς, τὸν πόνο, τὶς διάφορες θλίψεις, ἀρρώστιες, θανάτους, τὶς ἀντιμετωπίζει μὲ θάρρος καὶ ἐλπίδα. Δὲν κάμπτεται καὶ ποτὲ δὲν ἀπογοητεύεται. Ζεῖ πάντοτε μὲ τὸν Ἀρχηγὸ τῆς Ζωῆς, τὸν Νικητὴ τοῦ Θανάτου, τὸν Ἀναστάντα Κύριο.
Ἀγαπητοί μου,
Νὰ μὴν σταματήσουμε ποτὲ νὰ ἐπιζητοῦμε τὴν παρουσία τοῦ Ἀναστημένου Χριστοῦ μας, στὴ ζωή μας. Μπορεῖ νὰ μᾶς κλονίζουν τὰ ποικίλα συμπτώματα τοῦ σύγχρονου κόσμου. Εἶναι μπόρα περαστική. Ὅλα τὰ σχήματα τοῦ κόσμου αὐτοῦ παρέρχονται. Ἐκεῖνο, ὅμως, ποὺ μένει εἶναι ὁ Χριστός. Τὸ Εὐαγγέλιο παραμένει ἀναλλοίωτο. Ὀφείλουμε νὰ μείνουμε σταθεροὶ στὸν Χριστὸ καὶ τὴν ἀκλόνητη ἀλήθειά Του. Πάντοτε χαρούμενοι, πάντοτε θριαμβευτές. Νικητὲς τοῦ κακοῦ. Μαχητὲς τῆς ἀλήθειας. Συνεργοὶ στὴ δημιουργία τοῦ καινούργιου κόσμου τῆς Ἀναστάσεως. Γεμᾶτοι εἰρήνη, ἀγάπη καὶ χαρά. Ἀμήν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου