Σάββατο 22 Ιουνίου 2019

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 2016

Ἀριθμός 28 
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
(Ματθ. ε΄ 14-19) 
15 Ἰουλίου 2018
 «Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου».(Ματθ. ε΄ 14)
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες, Χριστιανοί μου, ὑπῆρξαν μαθητὲς καὶ μιμητὲς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ πρόσφεραν μὲ τὸν φωτισμό, τὴν χάρη καὶ τὴ δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀνεκτίμητες ὑπηρεσίες πρὸς τοὺς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἐποχῶν. Παρέλαβαν, μὲ ἰδιαίτερο σεβασμὸ, τὶς διδασκαλίες τοῦ Κυρίου, τὰ ὅσα μὲ τὴν ἔμπνευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κήρυξαν καὶ ἔγραψαν οἱ Ἀπόστολοι, τὰ διατήρησαν ἁγνὰ καὶ ἀνόθευτα, τὰ ἑρμήνευσαν, τὰ ἀνέλυσαν, τὰ προφύλαξαν ἀπὸ τὶς πλάνες καὶ τὶς κακοδοξίες τῶν αἱρετικῶν καὶ τὰ πρόβαλαν ὁλοζώντανα μὲ τὸ ἅγιο παράδειγμά τους.
 Δίκαια, λοιπόν, τοὺς τιμᾶ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας, τοὺς προβάλει πρὸς μίμηση καὶ ὅρισε νὰ διαβάζεται, κατὰ τὴν σημερινὴ ἑορτή τους, ἡ περικοπὴ ἀπὸ τὴν ἐπὶ τοῦ ὅρους ὁμιλία τοῦ Κυρίου, τῆς ὁποίας ὁ πρῶτος στίχος εἶναι «Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου».
 Βέβαια, τὴν τιμητικὴ αὐτὴ φράση, τὴν εἶπε ὁ Κύριος εἰδικὰ γιὰ τοὺς Μαθητὲς καὶ Ἀποστόλους Του. Ἀλλὰ, κατ’ ἐπέκταση, τὴν εἶπε καὶ γιὰ ὅλους τους ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου, γιὰ ὅλους τους πιστούς, ὁ καθένας ἀπὸ τοὺς ὁποίους καλεῖται νὰ γίνει, στὸ περιβάλλον ποὺ ζεῖ, φῶς. Ἄλλωστε, τὴν ἐπὶ τοῦ ὅρους ὁμιλία ὁ Κύριος τὴν εἶπε μπροστὰ σὲ πλῆθος πολύ. «Ἰδὼν τοὺς ὄχλους, λέει ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος, ἀνέβη εἰς τὸ ὅρος καὶ καθίσαντος αὐτοῦ προῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτούς». Εἶναι φανερὸ, ὅτι μὲ τὴ λέξη «μαθηταὶ» δὲν ἐννοεῖ ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς μόνο τοὺς Δώδεκα Μαθητές, ἀλλὰ ὅλους ἐκείνους, ποὺ εἶχαν τὴν ἀγαθὴ διάθεση νὰ μαθητεύσουν κοντὰ στὸν Χριστό, νὰ τὸν ἀκούσουν ὡς Διδάσκαλο καὶ νὰ γίνουν μαθητές Του.
 «Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου». Μεγάλη τιμὴ γιὰ τὸν ἄνθρωπο! Πόσο ψηλὰ τὸν τοποθετεῖ ἡ πίστη του στὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ. Ποιὰ ζωογόνο ἀκτινοβολία καλεῖται νὰ ἐκπέμψει!
 Οἱ Ἀπόστολοι, λοιπόν, θὰ ἀναδεικνυόταν τὸ φῶς τοῦ κόσμου. Αὐτὸ, σημαίνει ὅτι μὲ τὴν διδασκαλία τους, μὲ τὴν παρουσία καὶ τὸ παράδειγμά τους, θὰ ἔδιδαν ἰδιαίτερη χάρη καὶ φῶς, στὴ ζωὴ καὶ τὶς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων. Θὰ ἐπιδροῦσαν εὐεργετικά. Θὰ πρόσφεραν τὴν ἀλήθεια, γιὰ τὸν Θεό, γιὰ τὸν ἄνθρωπο, γιὰ τὸ θεῖο θέλημα, γιὰ τὴν αἰωνιότητα. Θὰ πρόσφεραν τὴν ἀλήθεια, γιὰ τὸν πνευματικὸ κόσμο καὶ τὴν μέλλουσα ζωή. Τὴν ἀλήθεια, ποὺ τόσο πολὺ διψᾶ ὁ καθένας. Θὰ δίδασκαν καὶ θὰ θεμελίωναν τὴν πραγματικὴ δικαιοσύνη. Θὰ ἔδιδαν, ἐν ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ, ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ ἀπαλλαγ ἀπὸ τὸ ἄγχος τῆς ἐνοχῆς καὶ τῶν τύψεων.
 Θὰ ὁδηγοῦσαν τοὺς ἀνθρώπους στὰ ἔργα τῆς ἀγάπης καὶ τῆς καλοσύνης, τὰ ὁποῖα ὀμορφαίνουν τὴν ζωή. Θὰ ἔδιδαν τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ στὸν καθένα προσωπικὰ καὶ στοὺς ἀνθρώπους μεταξύ τους, ὥστε νὰ ζοῦν εἰρηνικά, ἥσυχοι, μὲ τὸ αἴσθημα τῆς ἀσφάλειας, κάτω ἀπὸ τὴν σκέπη τοῦ Θεοῦ. Θὰ ἐγκαθιστοῦσαν καὶ θὰ ἅπλωναν τὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ στὶς γενεὲς τῶν ἀνθρώπων. Ἀλήθεια, πόσο ὡραία, πόσο εὐχάριστη καὶ ζηλευτὴ γίνεται ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, ὅταν τὴν ἐμπνέει καὶ τὴν κατευθύνει τὸ φῶς καὶ ἡ ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ!
Ἀλλὰ τὸ φῶς ἔχει καὶ μία ἄλλη ἰδιότητα. Ἀπομακρύνει καὶ διαλύει τὸ σκοτάδι. Τὸ πνευματικὸ φῶς, τὸ ὁποῖο οἱ Μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ θὰ σκόρπιζαν σ’ ὁλόκληρη τὴν ἀνθρωπότητα, ἔχει ἀνάλογες, ἀλλὰ ἀσύγκριτα πολυτιμότερες πνευματικὲς ἰδιότητες.
Διαλύει τὸ ἠθικὸ σκοτάδι. Διότι, τί εἶναι ἡ ἁμαρτία; Καταστρεπτικὸ σκοτάδι, φοβερὸ δηλητήριο, σκοτασμὸς τοῦ πνεύματος, σήψη καὶ δυσωδία ψυχῆς καὶ σώματος. Ὅπως, ἀκριβῶς, ἀπὸ μία πληγὴ μολυσμένη, γεμάτη πύο, ταλαιπωρεῖται καὶ πονάει ὁ ἄνθρωπος καὶ εἶναι ἐνδεχόμενο, ἂν ἐπεκταθεῖ αὐτὴ καὶ ἐπιδεινωθεῖ, νὰ ἐπιφέρει ἀκόμα καὶ τὸν θάνατο, ἔτσι εἶναι καὶ ἡ ἁμαρτία, γιὰ τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου. Ἂν δὲν ληφθοῦν, ἔγκαιρα, τὰ ἀπαραίτητα μέτρα, θὰ τῆς ἐπιφέρει τὸ αἰώνιο σκοτάδι, τὸν θάνατο.
Ἔρχεται, λοιπόν, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, τὸ κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων καὶ μᾶς διαφωτίζει καὶ μᾶς πληροφορεῖ πόσο μεγάλο κακὸ εἶναι ἡ ἁμαρτία. Μᾶς ἀνοίγει τὰ μάτια τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, ὥστε νὰ διακρίνουμε τὶς δόλιες παγίδες τοῦ διαβόλου, καὶ τὰ ἀπατηλὰ θέλγητρα τῆς ἁμαρτίας. Καὶ, τὸ σπουδαιότερο, μᾶς παρέχει τὰ μέσα καὶ τὴν δύναμη νὰ ἀντισταθοῦμε στὴν ἁμαρτία, νὰ τὴν ἀποκρούσομε νικηφόρα, νὰ μείνουμε ἀπρόσβλητοι ἀπ’ αὐτὴν καὶ νὰ διατηρήσουμε τὸ φῶς τῆς ψυχῆς μας, τὴν καθαρότητα καὶ τὴν διαύγεια τοῦ πνεύματός μας.
Ἀλλὰ, κι ἂν συμβεῖ, σὰν ἄνθρωποι ἀδύνατοι, ποὺ εἴμαστε, νὰ παρασυρθοῦμε καὶ νὰ πληγωθοῦμε ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, πάλι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἡ πίστη στὸν Σωτήρα Χριστό, ὡς δραστικὸ πνευματικὸ φῶς, μᾶς δίνει τὸν τρόπο καὶ τὴν δύναμη, νὰ προλάβουμε τὸν σκοτισμὸ καὶ τὴν ἐπέκταση τῆς πληγῆς, νὰ τὴν ἀπολυμάνουμε καὶ νὰ τὴν θεραπεύσουμε, ὥστε νὰ ἀποκτήσουμε πάλι καὶ νὰ διατηρήσουμε τὴν ὑγεία καὶ τὴν διαύγεια τῆς ψυχῆς.
Χριστιανοί μου,
Τέτοιο σωτήριο φῶς, γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα, ὑπῆρξαν καὶ ὑπάρχουν καὶ θὰ ὑπάρχουν οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ μιμητές τους, οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας.
Τέτοιο, ὅμως, πνευματικὸ φῶς, πρέπει νὰ γίνουμε ὅλοι μας, ὁ καθένας στὸ περιβάλλον του. Ἐὰν καταφέρουμε καὶ γίνουμε φῶς, τότε θὰ φωτισθεῖ καὶ ἡ κοινωνία μας. Καὶ σὲ μᾶς, ἀπευθυνόμενος ὁ Κύριός μας, λέει: «Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου». Γένοιτο!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου