Ἀριθμός 21
Κυριακή 28 Μαΐου 2017
ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀδελφοί μου, ὀνομάζεται Κυριακή τῶν Πατέρων. Πατέρες δέ, ὄχι μέ τήν φυσικήν ἀλλά μέ τήν πνευματικήν ἔννοιαν, εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ἱεροί ἄνδρες στούς ὁποίους ὁ ὀρθόδοξος κόσμος ὀφείλει τό ὅτι δέν ἀνήκει στό σκοτάδι, στήν πλάνη, στήν αἵρεσιν, ἀλλά ἀνήκει στό φῶς, στήν ἀλήθεια, στή ζωή, πού εἶναι ὁ Χριστός, σύμφωνα μέ τά θεῖα Του λόγια: «Ἐγώ εἰμί ἡ ὁδός, ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή».
Οἱ Πατέρες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἔζησαν σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἐκήρυξαν τό Εὐαγγέλιον, ἀντιστάθηκαν «μέχρις αἵματος» σέ ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἐτόλμησαν να εἰσαγάγουν καινοφανεῖς διδασκαλίες καί μᾶς παρέδωσαν τόν ἀτίμητον θησαυρόν, τήν ἱεράν παρακαταθήκην τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Ὅπως ὡραῖα ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας στό δοξαστικό τῶν Αἴνων, οἱ Πατέρες ὑπῆρξαν «ἀστέρες πολύφωτοι τοῦ νοητοῦ στερεώματος, τῆς μυστικῆς Σιών οἱ ἀκαθαίρετοι πύργοι, τά μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου, τά πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου, Ἐκκλησίας τό καύχημα, οἰκουμένης ἀγλάϊσμα…».
Οἱ Πατέρες συνεκρότησαν τίς Οἰκουμενικές καί Τοπικές Συνόδους, οἱ ὁποῖες κατεπολέμησαν τίς πλάνες καί τίς αἱρέσεις καί διετύπωσαν τά δόγματα τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Σήμερα δέ, ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τήν μνήμην τῶν 318 Πατέρων, οἱ ὁποῖοι συνῆλθαν στή Νίκαια τῆς Μ.’Ασίας, στά χρόνια τοῦ Μ. Κωνσταντίνου, τό 325μ.Χ. Διέπρεψαν ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, ὁ Τριμυθοῦντος Σπυρίδων, ὁ Ἱεροσολύμων Μακάριος κ.ἄ. Ἡ πρώτη Ἁγία καί Οἰκουμενική Σύνοδος ἤλεγξε καί κατεδίκασε τόν αἱρεσιάρχην Ἄρειον, ἐθέσπισε τό « ὁμοούσιον », καθιέρωσε νά ἑορτάζεται τό Πάσχα τήν πρώτη Κυριακή μετά τήν πανσέληνον τῆς ἑαρινῆς ἰσημερίας καί διετύπωσε τά ἑπτά πρῶτα ἄρθρα τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως.
Ἀπό τό ἀποστολικόν ἀνάγνωσμα τό ὁποῖον ἀνεγνώσθη σήμερα, ὑπογραμμίζομε μιά λέξι «προσέχετε…». Ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς, ὁ καί συγγραφεύς τοῦ βιβλίου τῆς Καινῆς Διαθήκης «Πράξεις τῶν Ἀποστόλων», μᾶς διασώζει τήν ὁμιλίαν τήν ὁποίαν ἀπηύθυνε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πρός τούς πρεσβυτέρους τῆς Ἐφέσου, εὑρισκόμενος στήν Μίλητον. Προσέχετε, τούς λέγει, τόν ἑαυτόν σας καί ὅλον τό ποίμνιον. Νά ἔχετε πάντοτε στό μυαλό σας ὅτι ἀποστολή σας εἶναι νά ὁδηγήσετε τήν κάθε χριστιανική ψυχή στήν σωτηρίαν, στήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. Προσέχετε πῶς συμπεριφέρεσθε, διότι θά βρεθοῦν στόν δρόμον σας ἄνθρωποι πλανεμένοι καί ψευδοδιδάσκαλοι, οἱ ὁποῖοι σάν λύκοι θά προσπαθήσουν νά παρασύρουν στίς πλάνες τους τά λογικά πρόβατα τῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ καί νά ὁδηγήσουν στήν ἀπώλειαν τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τονίζει τό ἱερό χρέος τῶν ποιμένων, τήν ὑψηλήν ἀποστολήν των, ὅτι δηλαδή εἶναι ὁδηγοί τῶν χριστιανῶν, διδάσκαλοι τῶν ἀληθειῶν τοῦ Θεοῦ, κήρυκες τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου, καί θά πρέπῃ νά ἐργάζωνται, νά ἀγωνίζωνται ὥστε νά ὁδηγοῦν τούς ἀδελφούς τους κοντά στόν Χριστόν καί μέσα στήν Ἐκκλησίαν Του, ἡ ὁποία εἶναι ἡ κιβωτός τῆς σωτηρίας ὅλων τῶν ἀνθρώπων.
Νά σημειώσωμεν ἀκόμη ὅτι ἐφιστᾶ τήν προσοχήν ὅλων, ποιμένων καί ποιμενομένων, κληρικῶν καί λαϊκῶν στήν διαφύλαξιν τῶν δύο πολυτιμοτάτων θησαυρῶν μας, τῆς πίστεως καί τῆς ψυχῆς. Καί στό σημεῖον αὐτό γεννᾶται τό ἐρώτημα: Κινδυνεύει ἡ Πίστις μας; Ὄχι, ἡ Χριστιανική Πίστις δέν κινδυνεύει, κινδυνεύομεν ἐμεῖς, ἐάν δέν ἔχομε θερμήν καί ζῶσαν πίστιν πρός τόν Θεόν, νά γίνωμε βορά τῶν «βαρέων λύκων», τῶν διαφόρων αἱρετικῶν, τούς ὁποίους δέν μισοῦμε, μισοῦμε τήν αἵρεσιν, τήν πλάνην, καί οἱ ὁποῖοι αἱρετικοί ἐπιδιώκουν «εἰ δυνατόν πλανῆσαι καί τούς ἐκλεκτούς». Κινδυνεύομεν νά χάσωμεν τήν ψυχήν μας, παραδίδοντάς την στόν Σατανᾶν. Αὐτόν τόν κίνδυνον ὑπογραμμίζει καί ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, ὅταν γράφῃ: «Νήψατε, γρηγορήσατε· ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὡρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ» (Α΄Πέτρ.ε΄8).
Ἀδελφοί μου!
Ἀπό τίς λίγες σκέψεις πού καταθέσαμε σήμερα, Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἄς διδαχθοῦμε δύο τινά: Πρῶτον, ὅσον ἀφορᾶ τούς ποιμένας τῆς Ἐκκλησίας μας, εἴτε ἐπισκόπους, εἴτε Ἱερεῖς, εἴτε μοναχούς, ἄς προσευχώμεθα νά τούς φωτίζῃ ὁ Θεός ὥστε νά εἶναι ἄξιοι τῆς ὑψηλῆς καί ἱερᾶς ἀποστολῆς των καί νά ὁδηγοῦν τίς ψυχές τῶν πιστῶν εἰς τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. Καί δεύτερον, ὅσον ἀφορᾶ τούς θησαυρούς μας, τήν πίστιν καί τήν ψυχήν μας, νά δοξάζωμεν τόν Θεόν γιά τό γεγονός ὅτι κατέχομεν τήν ὀρθήν πίστιν, νά μεταλαμπαδεύωμεν τό φῶς τῆς Πίστεώς μας στά παιδιά μας, καί νά ἐργαζώμεθα στήν ζωή μας τά ἀγαθά καί θεάρεστα ἔργα, ὥστε νά μᾶς ἀξιώσῃ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ «τῆς καλῆς ἀπολογίας», τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς μας καί τῆς αἰωνίου ζωῆς. ΑΜΗΝ.
